Op het eerste gezicht lijken alle seinen voor Japanse aandelen op groen te staan. Data van WisdomTree laat zien dat een gemiddeld Japans beursgenoteerd bedrijf voor 30% per aandeel aan cash heeft. Het dividend gaat met 15% per jaar omhoog en Japanse bedrijven zijn steeds fanatieker eigen aandelen aan het inkopen. Japan is daarnaast een land dat energie importeert; dan is de crash van tientallen procenten in de olieprijs gunstig. Tussen 18 december en 21 januari verloor de olieprijs, gemeten aan de WTI, 9,1%. De AEX ging met 10,3% naar beneden en de New Yorkse S&P500 daalde met 11,2%. De Nikkei 225 ging met 19,4% naar beneden.
Hoe kunnen aandelen die er zo goed voorstaan zo hard dalen? De oorzaken liggen bij de staatsfondsen. De overheden van olierijke landen zitten in diepe problemen en verlangen van hun staatsfondsen geld. Zij hebben de afgelopen jaren ruim $4000 miljard aan olie- en gasopbrengsten belegt. De lage olieprijs zorgt ervoor dat ze aan het verkopen zijn geslagen. Beleggers en ook staatsfondsen verkopen graag winnaars. Japanse aandelen hebben sinds het nieuwe beleid van premier Abe in 2012 een verdubbeling van de aandelenkoersen laten zien. Door de koersdaling is daar nog steeds 60% van over. Dat staat mooi in de boeken van de staatsfondsen.
Wij hebben aandelen gekocht in Japan en deze hebben we weer verkocht met een winst van tientallen procenten. De prijs van aandelen is afhankelijk van vraag en aanbod. Als de vraag gelijk blijft en het aanbod neemt toe, dan dalen de koersen. Hoe goed ze ook gepositioneerd zijn. De fondsstromen zijn een heel belangrijke drijfveer van aandelenkoersen. De belegger in Japan moet dus hopen op een olieprijs die stijgt. Raar, maar waar.