Kleine bedrijven bieden van oudsher meer kans op hoge rendementen dan grote bedrijven. Dit gaat echter vaak gepaard met meer volatiliteit. Schroders stelt dat Amerikaanse smallcaps desondanks op lange termijn beter presteren dan largecaps.
Een belegger die in 1966 $100 had belegd in smallcaps, zou nu $56.232 hebben. Met hetzelfde startbedrag zou de opbrengst in largecaps $15,576 zijn geweest.
Een van de redenen dat beleggers worden aangetrokken door kleine bedrijven, is hun vermogen om snel in te spelen op marktontwrichtende ontwikkelingen. Dit hebben smallcaps te danken aan drie zaken: hun fundamentele eigenschappen, de marktomvang en de relatief inefficiënte prijsvorming.
Fundamentele eigenschappen
Allereerst zijn kleinere bedrijven met een relatief lage omzet en winst in staat om in korte tijd snel te groeien, door optimaal te profiteren van nieuwe technologieën en markten. Bij smallcaps heerst er namelijk minder angst om marktaandeel te verliezen door nieuwe producten te introduceren. Als voorbeeld noemt Schroders de fabrikanten van elektrische voertuigen en kunstmatige intelligentie.
Marktomvang
Ten tweede wijst Schroders erop dat beleggers met smallcaps veel beter kunnen inspelen op verschillende markten. Alleen al in de S&P Developed Benchmark Index zitten 6215 smallcaps tegenover 1932 largecaps.
Daarnaast zijn smallcaps vaak meer gericht op de binnenlandse economie. Hierdoor hebben deze bedrijven minder last van wereldwijde ontwikkelingen en kunnen ze eerder profiteren van lokale factoren.
Relatieve inefficiëntie
Ten derde stelt Schroders dat beleggers bij smallcaps kunnen profiteren van mogelijk inefficiënte prijsvorming doordat er vaak minder onderzoek wordt gedaan naar kleine bedrijven.
