Een ADR (American Depositary Receipt) is een Amerikaans certificaat dat buitenlandse aandelen vertegenwoordigt, bijvoorbeeld het Braziliaanse Vale.
Laten we Vale als voorbeeld gebruiken. Een zakenbank zoals JPMorgan koopt aandelen in São Paulo, bewaart ze, en geeft daarvoor ADR’s uit die op de New York Stock Exchange worden verhandeld.
U koopt dus geen losstaand product, maar een certificaat dat volledig is gedekt door echte aandelen. De koers volgt nauwkeurig het Braziliaanse aandeel, en u loopt hetzelfde koersrisico en valutarisico als met de aandelen in São Paulo. Er zijn geen extra kosten voor u als belegger.
ADR’s leveren geen stemrecht op, zijn wel volkomen legaal
Nadeel is dat je als ADR-houder geen stemrecht hebt op aandeelhoudersvergaderingen, maar dat is voor de meeste particuliere beleggers geen gemis. ADR’s zijn volkomen legaal, worden gereguleerd door de SEC en zijn juist dé manier om grote internationale bedrijven als Vale eenvoudig in je portefeuille op te nemen. Let wel even op of ze 1 op 1 een aandeel vertegenwoordigen, of bijvoorbeeld 1 op 2 of 1 op 10; dat kan per bedrijf verschillen.
De auteur heeft een positie in Vale.
