De concrete gevolgen van de handelsoorlog tussen de VS en China laten zich met name bij de landbouwgrondstoffen voelen. Die worden getroffen door hogere invoertarieven en ongunstige valutaschommelingen. Zijn deze landbouwgrondstoffen nog steeds koopwaardig?
De granenprijzen zijn de voorbije weken teruggevallen naar hun laagste niveau in meerdere maanden. De granenmarkten ondervinden een directe impact van de tarievenoorlog tussen de twee grootste handelsblokken ter wereld. China is traditioneel een grote afnemer van soja en maïs uit de VS, granen die dan worden verwerkt tot veevoeder. Maar China kampt dit jaar met de gevolgen van de Afrikaanse varkenspest, die de varkensstapel drastisch heeft gereduceerd. Daardoor is er minder behoefte aan veevoer en dus ook aan soja en maïs.
Brazilië wordt de grootste
Daarnaast hanteert China invoerheffingen tot 25% op landbouwproducten uit de VS. Dit, gevoegd bij de goedkope yuan (en dure Amerikaanse dollar), zorgt ervoor dat Amerikaans graan niet meer kan concurreren met maïs en soja uit Brazilië of Argentinië. Brazilië zal volgend oogstjaar zelfs de VS onttronen als grootste sojaproducent ter wereld.
De prijzen van koffie en suiker worden momenteel gegijzeld door de goedkope Braziliaanse munt, de real (zie kader). Fundamenteel is er nochtans beterschap op komst voor beide landbouwgrondstoffen, want het aanbodoverschot zal plaats maken voor een tekort. De wereldwijde suikermarkt heeft al jaren te kampen met een surplus, en met name India kent een erg hoog aanbodoverschot door het goede moessonseizoen.
Bovendien wordt de productie en uitvoer van suiker er om politieke en sociale redenen sterk gesubsidieerd. De lokale productiekosten liggen ver boven de prijs op de wereldmarkt, maar het verschil wordt door de overheid bijgepast. Lokale suikerproducenten hebben dus geen stimulans om de output terug te schroeven.
Onder meer Brazilië en Australië hebben de subsidiepolitiek van India aanhangig gemaakt binnen de Wereldhandelsorganisatie (WTO), die eerder ook al de subsidiëring van de Europese suikerindustrie met succes heeft aangepakt. De International Sugar Organisation verwacht dat het aanbodoverschot vanaf volgend oogstjaar zal omslaan in een tekort. Buiten India weegt de lage prijs namelijk wel op de productie. In Brazilië wordt intussen 65% van alle ruwe suiker omgezet in ethanol in plaats van geraffineerde suiker. Ook in Thailand en de Europese Unie schakelen steeds meer boeren over naar de teelt van andere gewassen. De situatie bij koffie is vergelijkbaar, met een aanbodoverschot dat volgend oogstjaar plaats zal maken voor een tekort.
Meeste landbouwgrondstoffen nog steeds koopwaardig
Ik geloof dat alle slecht nieuws bij koffie en suiker intussen in de prijzen zit verrekend. Met het oog op een herstel van de BRL en het verdwijnen van het aanbodoverschot zijn beide landbouwgrondstoffen nog steeds koopwaardig. Bij de granen kan het herstel door de externe omstandigheden iets langer duren. De Koerswijzerpositie in de ETF Grains is voorlopig het aanhouden waard.
Belang Braziliaanse real neemt toe
Brazilië is een belangrijke producent en exporteur van onder meer koffie, suiker, soja en maïs. Daardoor speelt ook de wisselkoers van de Braziliaanse real een belangrijke rol. Een goedkope real stimuleert de export en zorgt bijgevolg voor prijsdruk. De real noteert momenteel in de buurt van een historisch dieptepunt tegenover de Amerikaanse dollar en staat ook erg laag ten opzichte van de euro. Bij het aantreden van de omstreden president Jair Bolsonaro waren de verwachtingen voor de geplaagde Braziliaanse economie hooggespannen. Maar het herstel verloopt trager dan verwacht en de groeiprognoses voor dit jaar werden al herhaaldelijk neerwaarts bijgesteld. Verder raakte de politieke crisis in buurland Argentinië en het instorten van de peso aldaar ook Brazilië. Maar de reële rente in Brazilië is ruim positief, wat in theorie gunstig is voor de real.
