Een oude wijsheid is dat naarmate iemand dichter bij zijn pensioen komt, hij in zijn beleggingen moet schuiven van aandelen naar obligaties. Hij zou daarmee het risicoprofiel van zijn portefeuille veranderen naar minder risicovol. Van obligaties is immers bekend dat zij minder koersschommelingen kennen. Klopt deze wijsheid?
Antwoord
Obligaties hebben van oudsher de naam dat zij een stabiliserende factor vormen in een beleggingsportefeuille. Vandaar die oude wijsheid. Daarbij is de belegger die belegt voor zijn pensioen het uitgangspunt. Om die reden zou hij zeker willen zijn van een bepaald jaarinkomen uit zijn belegging (de couponbetalingen). Ik doe dat ook en heb verschillende tips uit de Koerswijzer zelf in bezit (SRLeven en Rabobank).
De wereld is echter de afgelopen tien jaar veranderd. De obligatiekoersen zijn in die periode (en daarvoor) ver opgelopen en de rendementen dus flink gedaald. Daardoor zijn ze gevoeliger geworden voor inflatie- en rentestijging. In wezen zijn beleggingen erin daardoor momenteel risicovoller dan die in aandelen. Dat is ook een belangrijke reden voor ons om het obligatiebezit in het blad niet meer actief te stimuleren, zoals we wel hebben gedaan. In de Koerswijzer staan er weliswaar enkele getipt, maar in het laatste omslagverhaal over de obligaties maakten we al wel duidelijk dat we flink hebben moeten zoeken om nog wat rendabele obligaties te vinden. We moesten daarvoor onze eerdere criteria aangaande risicobereidheid zelfs loslaten voor meer risicovollere. Ik voeg het artikel toe.
