Valuta’s: gedaan met de rust

Op 21 september om acht uur ’s avonds zal de centrale bank van de Verenigde Staten, de Fed,  bekend maken wat ze met de rente gaat doen. Het zou fijn zijn als de Fed de rente met een kwart procentpunt verhoogt, al was het maar om eindelijk een eind te maken aan de discussie ‘doen ze het wel, doen ze het niet’. De verschillende Fed-bankiers die te pas en te onpas hun mening geven over dit onderwerp zijn als vossen die het kippenhok binnendringen: zodra ze zich laten zien, raken de beurzen in paniek en vliegen ze alle kanten uit. Een hint dat er geen renteverhoging komt wordt beloond met koersstijgingen, een uitspraak dat het hoog tijd is om te verhogen leidt tot dalingen op de beurzen. Strikt genomen is de onrust over het kwart procentpuntje overtrokken. Een renteverhoging van 0,5 naar 0,75% zal de Amerikaanse economie echt niet platleggen. Belangrijker voor beleggers is dat het erop lijkt dat centrale bankiers niet meer zo enthousiast zijn over monetaire verruiming. ECB-president Mario Draghi heeft het lopende monetaire programma niet uitgebreid, iets wat door een flink deel van de marktvolgers verwacht werd. Een renteverhoging in de VS is ook een duidelijk signaal dat monetaire verruiming terrein verliest. Als de president van de centrale bank van Japan volgende week ook niet laat merken uitbreiding te overwegen, zou het wel eens kunnen dat het einde van de monetaire verruiming in zicht komt. Dat zou voor de markten op korte termijn een schok kunnen zijn, want meer verruiming werd meestal met gejuich begroet door beurshandelaren. Het einde ervan zou dus heel goed tot teleurstelling kunnen leiden. Net zoals de markten zich nu laten meeslepen door de discussie over een Amerikaanse renteverhoging, zou de komende paar kwartalen de discussie kunnen gaan over een koerswijziging bij de grote centrale banken. We verwachten dat de beweeglijkheid van de grote valutaparen, die nu gering is, de komende maanden kan oplopen door speculatie over een einde aan het huidige monetaire beleid. Dat zou kansen voor valutabeleggers met zich mee kunnen brengen. De laatste tijd zijn die erg schaars geweest. Laat die renteverhoging dus maar komen.

Lees ook: Bedrijfsobligaties geven geen krimp

Op 21 september om acht uur ’s avonds zal de centrale bank van de Verenigde Staten, de Fed,  bekend maken wat ze met de rente gaat doen. Het zou fijn zijn als de Fed de rente met een kwart procentpunt verhoogt, al was het maar om eindelijk een eind te maken aan de discussie ‘doen ze het wel, doen ze het niet’. De verschillende Fed-bankiers die te pas en te onpas hun mening geven over dit onderwerp zijn als vossen die het kippenhok binnendringen: zodra ze zich laten zien, raken de beurzen in paniek en vliegen ze alle kanten uit. Een hint dat er geen renteverhoging komt wordt beloond met koersstijgingen, een uitspraak dat het hoog tijd is om te verhogen leidt tot dalingen op de beurzen.

Strikt genomen is de onrust over het kwart procentpuntje overtrokken. Een renteverhoging van 0,5 naar 0,75% zal de Amerikaanse economie echt niet platleggen. Belangrijker voor beleggers is dat het erop lijkt dat centrale bankiers niet meer zo enthousiast zijn over monetaire verruiming. ECB-president Mario Draghi heeft het lopende monetaire programma niet uitgebreid, iets wat door een flink deel van de marktvolgers verwacht werd. Een renteverhoging in de VS is ook een duidelijk signaal dat monetaire verruiming terrein verliest. Als de president van de centrale bank van Japan volgende week ook niet laat merken uitbreiding te overwegen, zou het wel eens kunnen dat het einde van de monetaire verruiming in zicht komt. Dat zou voor de markten op korte termijn een schok kunnen zijn, want meer verruiming werd meestal met gejuich begroet door beurshandelaren. Het einde ervan zou dus heel goed tot teleurstelling kunnen leiden.

Net zoals de markten zich nu laten meeslepen door de discussie over een Amerikaanse renteverhoging, zou de komende paar kwartalen de discussie kunnen gaan over een koerswijziging bij de grote centrale banken. We verwachten dat de beweeglijkheid van de grote valutaparen, die nu gering is, de komende maanden kan oplopen door speculatie over een einde aan het huidige monetaire beleid. Dat zou kansen voor valutabeleggers met zich mee kunnen brengen. De laatste tijd zijn die erg schaars geweest. Laat die renteverhoging dus maar komen.

Lees ook: Bedrijfsobligaties geven geen krimp