Het gaat beter dan ooit in Duitsland. Sinds 2008 stijgt elk jaar het aantal banen in het land en zijn er minder mensen die geen werk hebben.
De oorzaak is dat Duitsland in de euro zit en dat andere landen betalen voor de goede gang van zaken bij onze oosterburen. Dat zit als volgt. Duitsland is een exportland. Het exporteert van alles, van auto’s van BMW tot en met gasturbines van Linde. Tussen 2008 en 2016 is de waarde van een euro gedaald met 30%, waardoor Duitse producten voor de rest van de wereld ook 30% goedkoper zijn geworden. Dit is een enorm concurrentievoordeel, waardoor er in rap tempo nieuwe banen bijkomen. Had Duitsland nog een eigen munt en rente gehad, dan waren er twee dingen gebeurd. Ten eerste was de mark duurder geworden. Als het economisch goed gaat in het land, dan trekt het kapitaal aan en dat doet de munt stijgen. Ten tweede was de rente omhooggegaan, omdat er steeds meer vraag is naar kapitaal om te profiteren van de economische groei. Deze twee zaken hadden de hoge groei de kop ingedrukt. De stijgende mark had Duitse producten duurder gemaakt en door de stijgende rente waren steeds meer investeringen niet meer rendabel geweest. De landen die betalen voor de goede gang van zaken zijn de zuidelijke landen in Europa. De waarde van de euro is veel te laag voor Duitsland, maar veel te hoog voor de landen met veel te veel schulden. De verhouding tussen schuld en het BNP is in Italië inmiddels 136.
Dit getal loopt elk jaar op. De economie is ruim 10% kleiner dan in 2008. Met een lagere munt kan Italië de schulden beter onderhouden. De prijzen voor Italiaanse producten zullen daarnaast sterk in prijs dalen. In Duitsland gaat het alleen maar beter en in Italië alleen maar slechter. Dit is geen houdbare situatie voor de lange termijn.
Lees ook: Ik maak mij zorgen