Als gevolg van het monetaire geweld van centrale banken in het afgelopen half jaar hebben meerdere topbeleggers een positie in goud genomen of die verder uitgebreid. De gedachte van deze professionals is dat de geldpers de waarde van geld uitholt.
Ray Dalio, beheerder van een hedgefund met $154 mrd (!), zegt dat mensen die niet in goud beleggen niets van economische geschiedenis afweten. Stanley Druckenmiller, een hedgefondsbeheerder die een paar miljard heeft verdiend omdat hij 25 jaar achter elkaar een rendement heeft behaald van gemiddeld 30%, bezat in het eerste kwartaal $300 mln aan goud via de GLD. Dit is een tracker op fysiek goud. Hij spreekt consequent niet over goud, maar over zijn grootste valuta-positie. Fondsmanager John Paulson, die de kredietcrisis zag aankomen en daardoor op de ranglijst van rijkste Amerikanen steeg van nummer 165 naar plek 76, heeft $900 mln in GLD zitten.
Het zijn niet alleen individuele topbeleggers die flirten met goud; sinds het eerste kwartaal doet ook de gevestigde orde mee. Pimco, de grootste obligatiebelegger wereldwijd met $1500 mrd onder beheer, betoogde dat de Fed goud moet inzamelen voor $5000 per ons, terwijl de huidige goudprijs $1200 is.
En dan is er nog Harvard-professor Kenneth Rogoff. Hij heeft wereldwijd bekendheid gekregen door het boek This time is different waarin hij vertelt hoe overheden in het verleden het probleem van te veel schulden hebben opgelost. Rogoff denkt dat centrale banken klem zitten. De rente kan niet omhoog, want dan zijn de schulden niet meer houdbaar. De rente kan ook niet op het huidige niveau blijven omdat anders de pensioenfondsen grote kortingen moeten doorvoeren.
Professionele beleggers hebben het over goud. Dit kan alleen maar betekenen dat er iets te gebeuren staat.
Lees ook:
Wat staat ons te wachten als de Chinese zeepbel knapt?
WalMart uitblinker in defensieve portefeuille
Drie redenen waarom aandelen stijgen
