In mei leggen alle vogels een ei en verkopen beleggers al hun aandelen, althans zij die gehoor geven aan de lokroep van ‘Sell in May and go away.’ De jongste cijfers over de afgelopen tien jaar geven hen gelijk, ware het niet dat 2016 in de Verenigde Staten een verkiezingsjaar is.
De Nederlandse weerspreuk kent net als het Engelstalige beursadagium twee uitgangen. Welke van de twee: behalve de kwartel en de griet, die leggen in de meimaand niet of behalve de koekoek en de spriet want die kennen hun nest nog niet van oorsprong bij in mei leggen alle vogels een ei hoort, heb ik niet kunnen achterhalen. Wel weet ik dat al wordt de beurswijsheid Sell in May and go away graag afgesloten met but remember be back in September, in de 18de eeuw het tweede deel but come back on St. Leger Day luidde.
Naarmate de Amerikaanse presidentsverkiezingen naderbij komen, begint Wall Street steeds beter te presteren
Zomer-winterpatroon
Een blik op het seizoenpatroon van de Europese en Amerikaanse aandelenbeurzen leert dat aandelen in de winter beter renderen dan in de zomer. De interpretatie van zomermaanden en winterperiode wordt in beleggerskringen evenwel ruim gemeten. Het loopt van mei tot en met oktober respectievelijk van november tot en met april.
De hamvraag is echter of u dit jaar in mei al uw aandelen moet verkopen? Beleggers die de welbedoelde raad van Sell-in-May opvolgden, ontliepen de gevolgen van de Chinese beurskrach, maar bleven niet gespeend van de zinderende nieuwjaarscorrectie nadat vorig jaar de traditionele eindejaarsrally uitbleef. De zorgen om verdere renteverhogingen van de Federal Reserve en de onzekerheid over de omvang van de groeivertraging van de mondiale economie werden almaar groter en bereikten medio februari hun climax, waarna de koersen op Wall Street en Europese aandelenmarkten sterk opveerden.
Presidentsverkiezingen
Vergeet niet dat in de Verenigde Staten de presidentsverkiezingen eraan komen. Al zijn ze niet zo mooi als het derde jaar van de presidentscyclus, in de regel zijn jaren waarin Amerika een nieuwe president kiest voor Wall Street goede jaren.
De vraag van een miljoen is of dit jaar de wetmatigheid van de presidentscyclus opgeld biedt, want vorig jaar boekte de S&P 500 amper winst, zelfs met het dividend nog erbij opgeteld. Bovendien tonen de beurzen na de stevige rally tot de toppen van vorig jaar weinig fut. Het lijkt erop dat zij wachten op de volgende beweging. Dat kan omhoog of omlaag zijn. Weet echter dat naarmate de Amerikaanse presidentsverkiezingen naderbij komen, Wall Street steeds beter begint te presteren en daarbij met regelmaat de Europese aandelenmarkten outperformt.
De feiten zijn er
Zoals altijd, bieden in het verleden behaalde resultaten geen garantie voor de toekomst, al worden ze gestaafd door harde statistieken. Het zomer-winterpatroon doet niet jaar in jaar uit zijn opwachting. Het seizoenspatroon houdt wel nauw verband met de productcyclus van de verwerkende industrie. En ook bij het statistische bewijs van de presidentscyclus hoort een fundamentele verklaring. De zittende president wil graag herkozen worden en er worden allerlei maatregelen genomen en beloftes gemaakt die de economie stimuleren en die zijn herverkiezing veilig moeten stellen.
Als we de historische koersontwikkeling doortrekken naar de toekomst, dan noteert de S&P 500 eind december een procent of tien hoger dan begin dit jaar. Zoals altijd zijn er uitzonderingen. In 1932 had je de Grote Depressie en in 1940 was er de Tweede Wereldoorlog. In 2000 knapte de internetzeepbel en in 2008 zadelde het bankroet van Lehman Brohters ons op met de Grote Recessie.
