De favoriete aandelen van topbeleggers
Warren Buffett, David Einhorn, Ken Fisher en George Soros zijn enkele voorbeelden van klinkende namen. Welke belegger droomt er niet van om hun beurssuccessen te evenaren. Een overzicht van hun grootste aandelenposities, maar kopieer hen niet klakkeloos.
Aan goed beleggen gaat huiswerk vooraf. Helaas geven de meeste topbeleggers niet graag hun geheim prijs van hoe zij te werk gaan. En zelfs bij degenen die u een blik in de keuken gunnen, blijft u met de vraag zitten: Welke aandelen moet ik hebben?
Een belegger die zijn licht bij de een of andere grootmeester wil opsteken, kan daarvoor terecht bij de Securities and Exchange Commission (SEC).
Institutionele beleggers zijn in de Verenigde Staten immers verplicht om vier keer jaar bij de Amerikaanse tegenhanger van Autoriteit Financiële Markten (AFM) een overzicht met hun aandelenposities aan te leveren.
Topbeleggers
Warren Buffett is de derde rijkste man op aarde. Zijn vermogen wordt geschat op 50 miljard Amerikaanse dollar en hij staat aan het hoofd van Berkshire Hathaway. Buffett heeft een uitgesproken voorliefde voor ondergewaardeerde aandelen en investeert voor de langere termijn.
David Einhorn uitte openlijk zijn kritiek op Lehman Brothers. Hij waarschuwde ervoor dat de balans van de zakenbank barslecht was. Enige maanden later ging Lehman failliet en Greenlight Capital enkele miljoenen rijker. Als geen ander beheerst Einhorn de kunst van het shorten, maar tegenover longposities staat de gepassioneerde pokerspeler ook niet afzijdig.
Ken Fisher is de zoon van Philip Fisher en een van de bekendste vermogensbeheerders in de Verenigde Staten. In maart 2000 adviseerde hij om alle internetaandelen van de hand te doen en twee jaar later om weer vol in te stappen. De kredietcrisis zag hij echter niet doormodderen, waardoor klanten van Fisher Investments te vroeg zijn ingestapt.
Carl Icahn van Icahn Capital is niet met beleggen rijk geworden, maar met het doorverkopen van bedrijven. Hij is een actieve belegger, die bij het zittende management behoorlijk tekeer kan gaan. Het personage van Gordon Gekko in de film
Wall Street zou op hem gebaseerd zijn.
Seth Klarman van Baupost Group is een zeer conservatieve belegger en een autoriteit in derivaten. Vaak heeft hij meer geld in kas dan aandelen. Klarman belegt in ondergewaardeerde aandelen, koopt putopties om zijn posities te beschermen en maakt daarbij soms gebruik van complexe derivatenconstructies.
John Paulson is de oprichter van Paulson & Co en nam in 2007 tijdig maatregelen toen hij de kredietcrisis zag aankomen. Paulson verdiende miljarden aan de prijsimplosie op de Amerikaanse huizenmarkt, maar vorig jaar incasseerden zijn hefboomfondsen verliezen van 30 procent en meer.
Mohnish Pabrai spiegelt zich als waardebelegger graag aan Warren Buffett. Zelfs de tariefstructuur van Pabrai Investment Fund is op dezelfde leest geschoeid. Hij rekent geen beheerskosten en vraagt vanaf de drempel van 6 procent een prestatievergoeding van 25 procent.
Thomas Boone Pickens is de eindverantwoordelijke bij BP Capital Management. Hij was een van, zoniet de eerste onafhankelijke oliebelegger die door een actief overnamebeleid groot is geworden. De initialen BP staan voor Boone Pickens en verwijzen niet naar British Petroleum, waar hij een positie in heeft.
Jim Simons, voordat hij Renaissance Technologies oprichtte, doceerde wiskunde aan het prestigieuze Harvard University en kraakte tijdens de Vietnam-oorlog versleutelde berichten voor het ministerie van Defensie. Onder kenners staat Renaissance Technologies bekend als het beste quantfonds ter wereld.
George Soros verwierf wereldfaam toen hij samen met grondstoffengoeroe en wereldreiziger Jim Rogers tegen het Britse pond speculeerde. Hoewel Soros Fund Management zich richt op de scheefgroei in macro-economische ontwikkelingen, wordt er ook belegd in individuele aandelen.
Meeglippen
Warren Buffett is zonder twijfel de bekendste beleggingsgoeroe ter wereld. In de Verenigde Staten, maar ook daarbuiten, is het een wijdverbreid verschijnsel om alles wat de superbelegger doet na te apen.
Het klopt dat de investeringen van Berkshire Hathaway vaak veel opbrengen, maar bedenk dat hij als eerste instapt en dat de verplichte kwartaalrapportages van de SEC een vertraagde weergave zijn, van vaak 45 dagen. Meeglippen met topbeleggers is mooi, maar als u veel later volgt kan dat veel pijn doen. Zeker in het voorbeeld van Jim Simons wiens computers aandelen kopen voor luttele seconden.
Aan goed beleggen gaat huiswerk vooraf. Helaas geven de meeste topbeleggers niet graag hun geheim prijs van hoe zij te werk gaan. En zelfs bij degenen die u een blik in de keuken gunnen, blijft u met de vraag zitten: Welke aandelen moet ik hebben?
Een belegger die zijn licht bij de een of andere grootmeester wil opsteken, kan daarvoor terecht bij de Securities and Exchange Commission (SEC).
Institutionele beleggers zijn in de Verenigde Staten immers verplicht om vier keer jaar bij de Amerikaanse tegenhanger van Autoriteit Financiële Markten (AFM) een overzicht met hun aandelenposities aan te leveren.
Topbeleggers
Warren Buffett is de derde rijkste man op aarde. Zijn vermogen wordt geschat op 50 miljard Amerikaanse dollar en hij staat aan het hoofd van Berkshire Hathaway. Buffett heeft een uitgesproken voorliefde voor ondergewaardeerde aandelen en investeert voor de langere termijn.
David Einhorn uitte openlijk zijn kritiek op Lehman Brothers. Hij waarschuwde ervoor dat de balans van de zakenbank barslecht was. Enige maanden later ging Lehman failliet en Greenlight Capital enkele miljoenen rijker. Als geen ander beheerst Einhorn de kunst van het shorten, maar tegenover longposities staat de gepassioneerde pokerspeler ook niet afzijdig.
Ken Fisher is de zoon van Philip Fisher en een van de bekendste vermogensbeheerders in de Verenigde Staten. In maart 2000 adviseerde hij om alle internetaandelen van de hand te doen en twee jaar later om weer vol in te stappen. De kredietcrisis zag hij echter niet doormodderen, waardoor klanten van Fisher Investments te vroeg zijn ingestapt.
Carl Icahn van Icahn Capital is niet met beleggen rijk geworden, maar met het doorverkopen van bedrijven. Hij is een actieve belegger, die bij het zittende management behoorlijk tekeer kan gaan. Het personage van Gordon Gekko in de film
Wall Street zou op hem gebaseerd zijn.
Seth Klarman van Baupost Group is een zeer conservatieve belegger en een autoriteit in derivaten. Vaak heeft hij meer geld in kas dan aandelen. Klarman belegt in ondergewaardeerde aandelen, koopt putopties om zijn posities te beschermen en maakt daarbij soms gebruik van complexe derivatenconstructies.
John Paulson is de oprichter van Paulson & Co en nam in 2007 tijdig maatregelen toen hij de kredietcrisis zag aankomen. Paulson verdiende miljarden aan de prijsimplosie op de Amerikaanse huizenmarkt, maar vorig jaar incasseerden zijn hefboomfondsen verliezen van 30 procent en meer.
Mohnish Pabrai spiegelt zich als waardebelegger graag aan Warren Buffett. Zelfs de tariefstructuur van Pabrai Investment Fund is op dezelfde leest geschoeid. Hij rekent geen beheerskosten en vraagt vanaf de drempel van 6 procent een prestatievergoeding van 25 procent.
Thomas Boone Pickens is de eindverantwoordelijke bij BP Capital Management. Hij was een van, zoniet de eerste onafhankelijke oliebelegger die door een actief overnamebeleid groot is geworden. De initialen BP staan voor Boone Pickens en verwijzen niet naar British Petroleum, waar hij een positie in heeft.
Jim Simons, voordat hij Renaissance Technologies oprichtte, doceerde wiskunde aan het prestigieuze Harvard University en kraakte tijdens de Vietnam-oorlog versleutelde berichten voor het ministerie van Defensie. Onder kenners staat Renaissance Technologies bekend als het beste quantfonds ter wereld.
George Soros verwierf wereldfaam toen hij samen met grondstoffengoeroe en wereldreiziger Jim Rogers tegen het Britse pond speculeerde. Hoewel Soros Fund Management zich richt op de scheefgroei in macro-economische ontwikkelingen, wordt er ook belegd in individuele aandelen.
Meeglippen
Warren Buffett is zonder twijfel de bekendste beleggingsgoeroe ter wereld. In de Verenigde Staten, maar ook daarbuiten, is het een wijdverbreid verschijnsel om alles wat de superbelegger doet na te apen.
Het klopt dat de investeringen van Berkshire Hathaway vaak veel opbrengen, maar bedenk dat hij als eerste instapt en dat de verplichte kwartaalrapportages van de SEC een vertraagde weergave zijn, van vaak 45 dagen. Meeglippen met topbeleggers is mooi, maar als u veel later volgt kan dat veel pijn doen. Zeker in het voorbeeld van Jim Simons wiens computers aandelen kopen voor luttele seconden.
Ivan Snurer
Ivan Snurer (1965) studeerde in Brussel autotechnieken aan de Hogeschool voor Wetenschap en Kunst. Bij Volvo Cars was hij als productingenieur en later als kwaliteitsingenieur nauw betrokken bij de ontwikkeling en de assemblage van de Volvo 400-reeks in Born. Via een omweg in de Europese nucleaire industrie kwam hij medio jaren negentig terecht in de financiële wereld, nadat hij aan Nyenrode Business Universiteit zijn MBA-titel had behaald en zich aan de Erasmus Universiteit Rotterdam had verdiept in quantitative finance. Snurer publiceert sinds eind jaren negentig met enige regelmaat in de Belgische en Nederlandse financiële pers en schrijft sinds 2002 voor Beleggers Belangen. Hij is directeur van Quantalytica, een onafhankelijk adviesbureau dat onderzoek verricht naar de efficiëntie van beleggingsstrategieën en selectiemethodieken.