In China overheersen twee thema’s: het vooruitzicht dat de middenklasse enorm gaat groeien en de enorme schuldpositie. De expansie van de Chinese middenklasse zorgt ervoor dat de markt voor de zeepjes van Unilever en de tandpastaatjes van Colgate nog zeker 15 jaar zal blijven groeien. Wij zijn daardoor enthousiast over sterke merken op de consumentenmarkt en adviseren dan ook om deze aandelen aan te houden. Aan de andere kant zal de naderende schuldencrisis in China aandelenkoersen vroeg of laat doen kelderen. Maar wanneer de zeepbel van Chinese schulden barst, daar hebben wij geen flauw idee van.
De excessen in China zijn enorm. De balansen van Chinese banken zijn in de afgelopen tien jaar met ruim 1000% gegroeid. De verhouding tussen bankbalansen en de Chinese economie is 367%. Nergens op de wereld is deze verhouding zo hoog.
De geschiedenis heeft ons geleerd dat bij dit soort excessen altijd geld wordt uitgeleend dat nooit meer terugkomt. In augustus dachten beleggers dat de Chinezen begonnen waren met het oplossen van hun schuldenprobleem. Dit deden zij door de yuan te devalueren. Een dalende munt zorgt ervoor dat de schulden in die munt minder waard zijn. De AEX verloor na die stap in twee weken 16%. Excessen wegwerken gaat immers gepaard met een tijdelijke economische teruggang. Begin september gaf Peking met een renteverlaging en een daling van de reserve-ratio het signaal af de schulden toch weer verder worden opgeblazen. De aandelenkoersen kozen weer de weg naar boven. Grote excessen betekenen immers op korte termijn extra economische groei. De Chinese overheid heeft nog één troefkaart. De overheidsschuld is met 44% een stuk lager dan die van andere grote landen. Dat schept ruimte om een heel groot stimuleringspakket te lanceren. Het gevolg zal ongetwijfeld economische groei zijn.
Het staat daarom niet vast dat de Chinese zeepbel van schuld snel zal gaan barsten. Bij grote groeithema’s is het voor de belegger belangrijk om niet te lang uit de markt te zijn, want dit kost op lange termijn rendement. Een voorbeeld. Unilever had in het jaar 2000 een extreem hoge koers-winstverhouding. Vervolgens barstte de internetzeepbel, en kwamen de Amerikaanse hypothekencrisis en de eurocrisis eroverheen. Het aandeel ging een paar keer hard onderuit; toch was het gemiddeld jaarlijks rendement 8,3% en het totaalrendement in die zestien jaar 268%.
Lees ook:
Drie redenen waarom aandelen stijgen
Geld verdienen zonder risico
De 5 tips van Karel Mercx
