Het begint langzaam maar zeker weer tijd te worden om terug te kijken op het reilen en zeilen van de financiële markten in het afgelopen jaar. En op de vooruitblik die een jaar geleden werd gegeven. Wat is er allemaal terecht gekomen van de voorspellingen?
In mijn column van een jaar geleden gaf ik lezers het onderstaande, allesbehalve revolutionaire, advies: ‘Zet niet alle beleggingsgeld op één markt – de Amerikaanse. De financiële markten in de VS zullen onder leiding van de nieuwe Republikeinse president beweeglijker zijn dan wat we in de afgelopen jaren gewend zijn geweest. Een beetje extra spreiding is simpel te verkrijgen door het toevoegen van een snufje opkomende markten. Daarmee wordt het totale risico in ieder geval lager dan wanneer alle eitjes in dat Amerikaanse mandje liggen.’
Hoera, de opkomende markten waren een fantastische toevoeging in een wereldwijde aandelenportefeuille. De graadmeter voor opkomende markten (MSCI EM) is dit jaar tot nu toe ruim 15% gestegen. Vorig jaar rond deze tijd was dat overigens bijna exact hetzelfde rendement. Het grote verschil nu is dat het rendement in de volwassen tegenhanger toen veel hoger was dan dat in opkomende markten. Ook bitcoin rendeerde veel beter. Hoe anders is dat op dit moment! Voor het eerst in jaren staan de bitcoin-beleggers op verlies.
Vijf redenen
Al met al dus een prima absoluut rendement voor opkomende markten. En we zien dit jaar, voor het eerst tijden, ook een prachtig relatief rendement versus de volwassen aandelenmarkten, die tot nu toe op een schamele +4% staan.
Redenen voor die superieure rendementen in opkomende markten dit jaar zijn legio.
- Allereerst is er de waardering, zowel absoluut als relatief. Met name de aantrekkelijke waardering ten opzichte van de rijke industrielanden werd (eindelijk) opgemerkt door internationale beleggers.
- In de tweede plaats stegen de winsten in de opkomende wereld harder dan in de volwassen markten. Vorig jaar was het eerste jaar waarin de bedrijfswinsten van opkomende bedrijven gemiddeld harder opliepen dan in de ontwikkelde markten. Het winstgroeicijfer in opkomende landen bedroeg 21%, terwijl dat in de volwassen landen op ‘slechts’ 9% uitkwam. Het huidige kalenderjaar is opnieuw een jaar waarin de winstgroei in opkomende landen die in volwassen markten overstijgt: 10% versus 8%, volgens de consensusverwachtingen.
- Ten derde was sprake van een herallocatie van beleggingen uit de dure Amerikaanse aandelen naar de goedkopere opkomende aandelen. De zwakke Amerikaanse dollar was hierbij een extra steuntje in de rug.
- Ten vierde waren de opkomende aandelenmarkten in extreme mate ondervertegenwoordigd in wereldwijde portefeuilles.
- En ten slotte was de macro-economische omgeving in opkomende wereld constructiever en gezonder dan in de volwassen wereld: Robuuste economische groei in combinatie met gezonde betalingsbalansen en begrotingen. Daar tegenover staan de immense dubbele tekorten in de Verenigde Staten met grote en toenemende minnen op zowel de begrotings- als de betalingsbalans.
In 2026 weer?
Tot slot een voorzichtige voorspelling van mijn kant voor volgend jaar: 2026 wordt waarschijnlijk het tweede jaar op rij van betere rendementen in opkomende markten. De waardering is nog steeds buitengewoon aantrekkelijk met een korting ten opzichte van ontwikkelde markten die weliswaar iets is ingekrompen, maar nog steeds een royale 30% bedraagt. 30% goedkopere aandelen voor een hogere groei… dat is een onhoudbare anomalie.
Maar het is niet alleen de aantrekkelijke waardering. Zo verwacht de consensus voor 2026 een aantrekkende winstgroei over de hele linie: 16% winstgroei voor opkomend, 12% voor volwassen. Het wordt dus het derde achtereenvolgende jaar dat de winstomgeving in de opkomende landen superieur is ten opzichte van die in de rijke landen.
De opkomende wereld is goed voor 40% van het wereldwijde economische groei en verantwoordelijk voor zo’n 70% van de reële groei in de wereld. Toch maken aandelen uit opkomende markten nog steeds slechts 11% uit van de wereldwijde beleggingsindices. Wederom een structurele onderschatting van het potentieel.
Alle reden dus om een constructieve houding aan te blijven nemen ten opzichte van de opkomende wereld.