Onlangs bracht ik een bezoek aan één van de meest veelbelovende opkomende landen in voor beleggers ter wereld: Vietnam.
Het was twintig jaar geleden dat ik voor het eerst Ho Chi Minh City bezocht. In niets lijkt de stad nog op wat ik sindsdien op mijn netvlies had – of het moeten de Franse koloniale gebouwen zijn, die het stadscentrum nog altijd sieren. Honderden nieuwe wolkenkrabbers vormen nu een hypermoderne skyline. Het land heeft een breed scala aan positieve, economische factoren op de lange termijn. De belangrijkste is het demografisch dividend: een grote, jonge en groeiende bevolking, goed opgeleid en gretig om de welvaartsladder te beklimmen.
Vietnam heeft meer dan 100 miljoen inwoners, van wie 60% jonger is dan 30 jaar, het kent een zeer lage werkloosheid en een snelgroeiende middenklasse. Het land heeft in alle sectoren te veel vraag en te weinig aanbod. De verstedelijking zal tot 2030 waarschijnlijk oplopen van de huidige 37% naar 50%.
Het is een socialistisch land, met slechts één politieke partij, dus het is cruciaal goed met de regering (en ambtenaren) op te kunnen schieten. Ik sprak met veel experts en managementteams van bedrijven. In alles doet het land me denken aan een kleine versie van het China van, zeg, vijftien jaar geleden.
Economische fundamenten
Het jaar 2015 was een baanbrekend jaar met de Wet van het ondernemerschap, die een periode van joint ventures afsloot. Sinds die tijd zijn joint ventures niet langer nodig. Als gevolg hiervan namen de buitenlandse directe investeringen een enorme vlucht. Vóór 2015 vond je geen Starbucks of McDonald’s in Vietnam. Sinds dat jaar mogen buitenlanders zelf onroerend goed kopen, niet de grond. De toenemende investeringen uit het buitenland zorgden voor meer stabiliteit met betrekking tot de macro-economische fundamenten.
Vietnam is een geweldig verhaal op langere termijn, en het combineert het beste van de Chinese en de Indiase economie. De (directe buitenlandse) investeringen in infrastructuur groeien sterk, zoals in China twee decennia geleden, maar het is bovendien een demografische parel, vergelijkbaar met India. Afgezien hiervan heeft Vietnam gezonde macro-economische fundamenten met een zeer lage schuldquote (35%), een omvangrijk handelsoverschot en een lage inflatie van iets boven 3%. Met een begrotingstekort van minder dan 4% van het bbp, heeft het land meer dan genoeg ruimte om de economie te stimuleren. De lage inflatie maakt een lage rente mogelijk en de lage financieringskosten stimuleren de infrastructuurprojecten en particuliere, groeibevorderende initiatieven.
Nieuwe politiek
Belangrijk is ook de politiek. Maar ook hier is er goed nieuws, sinds de nieuwe secretaris-generaal Tô Lâm in september 2024 het roer overnam. Hij is veel meer voorstander van groei en particuliere groei-initiatieven dan zijn voorganger. Op het geopolitieke vlak speelt Vietnam het spelletje slim en pragmatisch. Haar zogenaamde ‘bamboepolitiek’ werkt heel goed. Het impliceert dat Vietnam tegelijkertijd bevriend is met China én de VS. Ze houden van Trump, die veel investeert in hotels en golfbanen in het land, en die verstandhouding is wederzijds.
Tô Lâm is fors aan het herstructureren, wat gepaard gaat met meer projecten, meer directe buitenlandse investeringen, meer geld voor infrastructuur zoals betere auto- en spoorwegen. Al het bovenstaande resulteert in een hoge bbp-groei, dit jaar 8% en waarschijnlijk versnellend naar een groei van 10%. Het komende decennium ziet er goed uit voor Vietnam in termen van economische dynamiek.
Maar natuurlijk zijn er ook uitdagingen voor het groeimodel. De openheid van de economische structuur is de belangrijkste kracht geweest, die de groei van de directe buitenlandse investeringen heeft gestimuleerd. Nu het wereldwijde landschap verandert, brengt dat uitdagingen met zich mee. Hoge tarieven (20%) zijn beheersbaar, maar het is toch een tegenwind. Het is daarom gunstig dat de binnenlandse groeimotoren weer gaan draaien. De investeringen in infrastructuur en vastgoed zullen verder versnellen en een deel van de druk op de exportgroei compenseren.
Beleggen in Vietnam
Al met al is het zinvol om een klein deel van de opkomendemarktenportefeuille in Vietnam te beleggen. Robeco’s Emerging Markets Equities doet precies dat, rekening houdend met het risico dat verbonden is aan de bedrijven waarin wordt belegd, de waarderingen en de hoger dan gemiddelde volatiliteit.