Niet alle aandelen zijn gelijk. Je hebt aandelen die dividend betalen, je hebt de aandelen van Dividend Aristrocrats die elk jaar het dividend verhogen en je hebt Dividend Aristrocrats die mettertijd in relatieve termen minder winst uitkeren, de über-dividendaandelen.
In de Verenigde Staten worden aandelen die stelselmatig over een periode van 25 jaar het dividend verhogen, Dividend Aristocrats genoemd. Hoewel intern bij de Amerikaanse indexbeheerder Standard and Poor’s al sinds de eind jaren tachtig een lijst van aandelen uit de S&P500 circuleerde die jaar in jaar uit het dividend hebben weten te verhogen, wordt die lijst pas sinds 2005 ingezet voor commerciële doeleinden.
Een soortgelijke lijst bestaat ook voor Europese aandelen, maar die is wel minder stringent. Ondanks het feit dat Standard & Poor’s de eisen (25 jaar) ten aanzien van de consistente dividendhistorie heeft teruggebracht tot 10 jaar, telt de S&P Europe 350 Dividend Aristorcrats minder indexleden dan de S&P500 Dividend Aristocrats. Op dit moment biedt de Amerikaanse dividendindex onderdak aan 50 aandelen, de Europese variant aan 44 aandelen.
Maar ook een lijst met 44 eenheden is omvangrijk, zeker voor beleggers die de voorkeur geven aan individuele aandelen. Om het kaf van het koren te scheiden, kunt u teruggrijpen op allerlei complexe en minder ingewikkelde waarderingstechnieken, maar doorgewinterde beleggers weten ook dat bedrijven niet te scheutig mogen zijn met het dividend. Bedrijven die goedgeefs elk jaar het dividend verhogen zonder tijdelijk meer winst te produceren, komen vroeg of laat in de problemen. Het is algemeen bekend dat bij goed ondernemerschap de nettowinst de omzet volgt en het dividend de nettowinst.
Wanneer u de dividendgroei van de Europese Dividend Aristocrats afzet tegen de winstuitkeringspercentages (en zoals u weet is het kengetal van het dividend en de nettowinst bij voorkeur zo laag mogelijk) dan krijgt u een lijst van aandelen die consistent meer dividend betalen en die langzaamaan almaar minder winst uitkeren. Dat laatste is belangrijk: naarmate bedrijven in relatieve termen meer winst uitkeren, lopen zij het risico dat door omstandigheden het dividend niet houdbaar is, met alle gevolgen van dien voor de beurskoers.
Onderstaande tabel/grafiek somt de 12 aandelen uit de S&P Europe 350 Dividend Aristocrats op die in de voorbije tien jaar stelselmatig het dividend hebben verhoogd en daarbij tegelijk hun winstuitkeringspercentages verlaagden. En ja, de lijst is overladen met Engelse aandelen. Van oudsher hechten beleggers op het Europese vasteland meer belang aan de hoogte van het dividend dan aan de dividendhistorie, terwijl in Angelsaksische landen beleggers nadrukkelijk stilstaan bij de periodieke betaling van het dividend.