De snelle groei van de Chinese economie over de afgelopen drie decennia heeft geleid tot veel ontwrichting en grote verschillen tussen binnenlandse regio’s, steden en het platteland. Een recent rapport van de Universiteit van Peking onderstreept het beeld dat de inkomensongelijkheid in China sterk is toegenomen. Zo is het aantal miljonairs (in dollars) alleen al in het afgelopen jaar gegroeid met 8%, tot 3,14 miljoen, en heeft China momenteel 596 miljardairs, waarmee het zelfs de Verenigde Staten aftroeft.
De belangrijkste oorzaak voor de economische kloof is, naast de hervormingen en de openstelling van de Chinese markt, de toetreding van China tot de World Trade Organisation. Uit het rapport blijkt dat inmiddels 1% van de rijkste Chinese huishoudens 33% van het vermogen van het land bezit, en de armste 25% van de huishoudens slechts 1% van het vermogen. Het rapport zal waarschijnlijk de roep om een meer progressief belastingstelsel en betere sociale voorzieningen in China alleen nog maar vergroten.
Standard Life gaat hierin mee, en stelt dat de gewenste transitie van China niet los kan staan van het bestrijden van de inkomensongelijkheid. Het land wil namelijk toe naar een meer consumptiegedreven economie, binnen een socialistisch model met Chinese kenmerken. Door de economische verschillen hebben de armere Chinezen echter weinig toegang tot de huizenmarkt, onderwijs en gezondheidszorg, waardoor de sociale mobiliteit en ontwikkeling van de bevolking worden ondermijnd. Op termijn kan dit volgens Standard Life niet alleen druk zetten op de maatschappelijke stabiliteit van het land, maar zal het ook resulteren in meer spaargedrag en lagere consumptie, waardoor de economische transitie alleen maar verder wordt bemoeilijkt. De nog altijd groeiende ongelijkheid is volgens Standard Life dan ook een gevaar voor de huidige en toekomstige leiders van het land, die de verschillen zullen moeten verkleinen om de transitie te laten slagen.
