Vrijwel iedereen die je vraagt waarom hij of zij belegt, zal zeggen dit te doen om geld te verdienen. De wijze waarop beleggers dit aanpakken verschilt vaak enorm en is ook lang niet altijd goed te volgen. Het ultieme doel raakt daardoor uit zicht.
Drie soorten fouten
Laten we drie groepen beleggers definiëren die het niet zo slim aanpakken. De eerste groep betreft beleggers die denken dat zij met name veel geld kunnen verdienen door extra risico’s aan te gaan.
Een tweede groep spreidt en handelt zich suf en dekt zo tot een optimale rendement/risico-verhouding te komen.
Een derde groep wordt gelokt door hoge rendementsverwachtingen maar onderschat de risico’s.
Misschien dat u zich, na dit stuk gelezen te hebben, in een van deze groepen kunt plaatsen, maar het is eigenlijk te hopen dat u zich tot geen van de drie soorten beleggers voelt aangesproken.
Veel risico nemen
Laten we beginnen met de eerste groep, die de druk van de matig presterende beurzen niet meer aan kan en een vlucht naar voren doet, gelokt door hoge hefboomfactoren en koersuitslagen van producten die luisteren naar de naar turbo of speeder.
Hiermee kunnen grote winsten gemaakt worden, maar ook grote verliezen worden geleden. In de praktijk zijn deze producten niet echt geschikt voor beleggers. Zodra het de verkeerde kant op gaat, wordt vaak (te) snel verlies genomen.
Spreiden en handelen
Dan hebben we groep 2. Door alle beleggingsmogelijkheden die er tegenwoordig zijn, zien veel beleggers door de bomen het bos niet meer.
Het ergste is dat beleggers niet meer goed zien wat een goede belegging is en ook niet meer weten of een bepaald product wel zo goed aansluit op de persoonlijke wensen.
Deze groep stelt een portefeuille samen met van alles en nog wat, vooral veel beleggingsfondsen gericht op opkomende markten en allerlei derivaatproducten.
Het overzicht is al lang verloren en in de praktijk blijken de rendementen flink tegen te vallen. Ja, dat ene aandeel waar u al zo’n goed gevoel over had doet het inderdaad heel goed, maar per saldo vallen de plussen tegen de minnen weg.
Hanzevast
Misschien heeft u hem gezien of was u er zelf wel bij, de foto van de bijeenkomst van de Hanzevast kantoren-cv. De participanten op de foto maakten een verslagen indruk. Terecht, want waarschijnlijk is hun volledige inleg in rook opgegaan.
Door leegstand en huurderving zijn de kantoorpanden in de, reeds gebundelde, cv, minder waard geworden dan de hoogte van de schuldverplichting die op het vastgoed ligt.
Een zure appel. Gelokt door mooie rendementsprognoses van 8 tot 10% lijden deze beleggers gemiddeld een verlies van €40.000 en in rendementstermen een verlies van waarschijnlijk 100%
Deze Hanzevast-beleggers, waar er veel van zijn, vallen onder groep 3. Ongetwijfeld zullen velen van hen gedacht hebben een veilige belegging te hebben gedaan. Zij zochten immers niet die volatiele aandelenbeurs op, maar dachten op een slimme manier toch mooi even ieder jaar een veelvoud te maken van de rente op de spaarrekening.
Royal Dutch Shell
Zeker na het zien van zo’n Hanzevast foto komt bij mij altijd de vraag op, waarom mensen zo ingewikkeld doen en feitelijk zo onnodig veel risico lopen.
Door al deze onnodige risico’s wordt er per saldo zo weinig verdiend en dat terwijl de winsten voor het oprapen liggen. Afgelopen week kwam bijvoorbeeld ook Royal Dutch Shell met mooie kwartaalcijfers. Het dividendrendement van 5% op het oerdegelijk gefinancierde olieconcern is veel beleggers hen blijkbaar niet goed genoeg.
En eigenlijk ben ik ook wel weer blij dat ze er allemaal zijn, want zonder hen waren de echte winstpakkers zoals Shell niet voorhanden.