De opvatting dat aandelen op termijn een hoger rendement bieden, is gebaseerd op het principe dat beleggers aandelen waarderen op basis van de verwachte stroom aan dividenden. Daarvan wordt niet alleen gehoopt dat die mettertijd zal stijgen, maar is ook hoogst onzeker of het dividend over een jaar of tien überhaupt nog wel uitgekeerd wordt. Welke analist kan immers met zekerheid het dividend of de winst per aandeel over tien jaar voorspellen?
Bij staatsobligaties daarentegen is de periodiciteit en het niveau van de couponbetalingen van te voren bekend en op de vervaldag wordt de hoofdsom integraal terugbetaald. Daartegenover staat dat het rendement doorgaans lager is dan bij aandelen.
Het verschil in opbrengst tussen aandelen en obligaties is een opslag voor het risico dat aandelenbeleggers lopen. Het is een compensatie voor de onzekerheid over de toekomstige dividenden en de restwaarde van hun aandelen.
In een financiële crisis aanvaarden veel obligatiebeleggers een negatieve reële rente om hun geld bij de overheid te mogen beleggen, lees: om bij overheid te mogen parkeren. Immers als de inflatie hoger is dan de couponrente dan is de reële rente negatief.
Maar als de inflatie oploopt, vermindert tegelijkertijd ook de koopkracht en als de rente stijgt, dalen doorgaans ook de koersen van obligaties. Immers in de regel bestrijden beleidsmakers inflatie met renteverhogingen en stijgende rentevoeten ondermijnen eenmaal het rendement van schuldpapieren.
En toch verwacht Michael Hartnett dat beleggers geleidelijk aan hun enorme posities in obligaties in aandelen zullen omzetten. Volgens de aandelenstrateeg van Merrill Lynch staan we aan de vooravond van een grote rotatie in de financiële markten.
De decennialange stierenmarkt in obligaties, gevoed door de dalende rente, nadert zijn einde en van hieruit is de enige logische weg omhoog.
Stijgende rentevoeten zijn een levensgroot probleem voor actieve obligatiebeleggers omdat de factor tijd dan echt tegen hen werkt. Het wordt dan aanzienlijk moeilijker om winst te genereren.
De beleggingsthema’s die de markten de voorbije tien jaar domineerden zijn grosso modo de Australische dollar, globalisering, grondstoffen en de definitieve doorbraak van de opkomende markten. Naar verwachting van Hartnett bieden in de komende tien jaar de Amerikaanse dollar, thuismarkten, vastgoed en aandelen uit industrielanden de beste kansen.
Dat betekent geenszins dat u nu onverwijld blind aandelen moet kopen. Wanneer die trendommekeer precies zal plaatsvinden, is moeilijk te voorspellen. Het kan volgende maand zijn, over drie maanden, een jaar of over vijf jaar. Wellicht worden de contouren van die rotatie op Wall Street voor het eerst zichtbaar. Amerika is nog steeds de motor van de wereldeconomie.
Totdat die grote ommekeer plaatsvindt, heeft of beter gezegd behoudt Hartnett zijn sterke voorkeur voor wat hij noemt converteerbare dividendaandelen. Dit zijn aandelen waarvan het dividendrendement minimaal 200 basispunten hoger ligt dan de couponrente van de bijbehorende bedrijfsobligaties en staatspapieren met een (rest)looptijd van drie tot vijf jaar.
