De Amerikaanse economie groeit sterk, de winstcijfers van bedrijven zijn goed, de aandelenmarkt zet record na record neer en de werkloosheid is laag. Maar waarom staat de lange rente in de VS dan toch nog zo laag?
Twitter is voor Donald Trump de ideale combinatie van uitlaatklep en marketingkanaal. De Amerikaanse president gebruikt het sociale medium – onder meer – om zijn (vermeende) economische prestaties aan het volk te tonen. En om zich druk te maken over het gebrek aan aandacht van de gevestigde media voor deze prestaties. Zo eigent de president zich de opmars van de Amerikaanse aandelenmarkt sinds zijn verkiezing in november toe. En maakt hij zich in een adem druk over de ‘fake news media’ die hier maar geen aandacht aan besteden.
Groeicijfers
Ook de eind vorige week gepubliceerde groeicijfers waren weer aanleiding voor de president om zich op Twitter te beklagen. De Amerikaanse economie groeide voor het tweede kwartaal op rij met 3% (geannualiseerd). Maar daarvan werd veel te weinig verslag gedaan, liet Trump via Twitter weten. Maar niet alleen de groeicijfers van de Amerikaanse economie zijn sterk. Ook de winstcijfers , regionale activiteitenindices, inkoopmanagersindices en consumentenvertrouwen liggen op een hoog niveau. Maar waarom hobbelt de Amerikaanse tienjaarsrente dan nog rond de 2,4%?
Boven zijn stand
Het voorlopige groeicijfer over het derde kwartaal lag met 3% inderdaad opvallend hoog. Maar David Rosenberg, strateeg bij vermogensbeheerder Gluskin Sheff, was desondanks niet onder de indruk. Om te beginnen droeg voorraadopbouw flink aan de groei bij. Maar dat is een volatiele en minder houdbare component. Ook Société Générale-econoom Stephen Gallagher raadt beleggers aan om door de volatiele voorraadopbouw heen te kijken. Dat deed Rosenberg dan ook niet, maar dat leidde niet tot een positievere conclusie over het groeicijfer. Naast de voorraadopbouw verrasten ook de consumptieve bestedingen. Deze stegen in september met 1% ten opzichte van de maand daarvoor, terwijl 0,9% was verwacht. Dat was de sterkste stijging sinds augustus 2009. Dat lijkt goed nieuws, totdat we naar de inkomenscijfers kijken. Want terwijl de uitgaven met 1% stegen, nam het inkomen in september met slechts 0,4% toe. Dit geen uitzonderlijk en dus eenvoudig te negeren datapunt. De afgelopen twee jaar hebben Amerikanen namelijk iedere maand meer uitgegeven dan zijn hebben verdiend, aldus Rosenberg.
Spaargeld
Het gat tussen uitgaven en inkomsten hebben Amerikaanse consumenten gedicht door in te teren op hun spaargeld. In twee jaar tijd is de spaarquote – dat is het deel van het inkomen na belasting dat wordt gespaard – gedaald van 6,3% tot 3,1%. Alleen al in de maand september daalde de spaarquote met een half procentpunt. Als de Amerikaanse consument niet had ingeteerd op zijn spaargeld, dan waren de uitgaven in september – gecorrigeerd voor inflatie – helemaal niet gestegen, zo berekende Rosenberg. De strateeg maakt zich dan ook terecht zorgen over het uitgavenpatroon van Amerikaanse consumenten. Die leeft flink boven zijn stand, stelt Rosenberg vast. Dat de Amerikaanse tienjaarsrente ondanks de hoge groeicijfers over de afgelopen twee kwartalen nog rond de 2,4% staat, geeft volgens hem aan dat beleggers wel degelijk oog hebben voor de ontwikkeling van inkomen en uitgaven van de Amerikaanse consument. Rosenberg ziet daarnaast de invloed van toenemende concurrentie van prijsvechters van Amazon, robotica, automatisering en kunstmatige intelligentie. Allemaal ‘inflatiedoders’, stelt hij vast.
Lange rente
Mogelijk leiden de banencijfers en de loongroei die deze vrijdag bekend worden gemaakt, de volgende renteverhoging van de Federal Reserve of de benoeming van een nieuwe voorzitter van de Federal Reserve tot een stijgende lange rente. Maar of die stijging houdbaar is betwijfelen we. De Amerikaanse tienjaarsrente rente oogt misschien erg laag, maar dat is niet helemaal zonder reden.
