Afgelopen vrijdag was de negende editie van Grip Op je Vermogen. Ik zat in de een-op-eensessies. Bezoekers konden zich aanmelden om over beleggen te praten met iemand van de redactie van Beleggers Belangen.
Ik zat met een vermogende man aan tafel. Hij had miljoenen te beleggen. Hij deed dit hoofdzakelijk door te beleggen in Europese bedrijfsleningen. Zijn strategie was om seniorleningen te kopen. Ik vroeg aan hem of hij naar de balans van de bedrijven keek die deze obligaties uitgaven. Ik wilde daarnaast weten of meneer wist hoeveel vermogen deze bedrijven aanhielden ten opzichte van het balanstotaal. Het antwoord was dat dit niet relevant is. Hij blijft immers van de achtergestelde leningen af. De meneer was goed op de hoogte van de nieuwste Europese regelgeving. Deze was er gekomen om te voorkomen dat er weer 1600 miljard van de belastingbetalers naar de beleggers zou gaan. Bij de volgende crisis worden de achtergestelde obligaties omgezet in kapitaal van de bank. De meneer concludeert hieruit dat de overheid in de toekomst nog steeds geld van de belastingbetaler naar de seniorleningen zal brengen als er financiële problemen zijn. Er is dus geen risico bij het kopen van seniorleningen. Dit betekent dat hij geld leent van zijn broker om met grotere bedragen te beleggen dan zijn vermogen. Het risico neemt niet toe, maar het rendement gaat wel omhoog. Ik bracht hier tegenin dat als het misgaat in Europa, de overheden maar beperkt in staat zullen zijn om reddingsoperaties uit te voeren. De balansen van de banken in de Europese Unie zijn immers drie keer groter dan het Bruto Binnenlands Product van de Europese Unie. Meneer las de krant en volgde de regelgeving. Wanneer de regels zouden veranderen dan zou hij op tijd zijn geld terugtrekken. Ik denk dat deze man meer risico loopt, dan hij zelf door heeft.
Lees ook:
Eurocrisis doemt weer op
Wat zijn de volgende stappen van centrale banken?
Dansen zolang de muziek speelt
