Een goed voorbeeld van een aandeel met een hoog en stabiel dividend is natuurlijk Royal Dutch Shell.
De oliemajor beschikt over een prima dividendhistorie met een uitkering die al tientallen jaren langzaam verder wordt verhoogd.
Qua trackrecord doet Shell (net als alle andere Europese oliemajors) echter onder voor zijn Amerikaanse sectorgenoten ExxonMobil en Chevron (zie kader in het Dividend E-magazine van september) die al tientallen jaren op rij het dividend verhogen.
Shell stelt het dividend vast in Amerikaanse dollars, om dat vervolgens op een later tijdstip om te rekenen naar euro’s. Zodoende is het uiteindelijke dividend erg afhankelijk van valuta-effecten, wat er in de praktijk voor zorgde dat beleggers in euro’s over 2013 minder dividend uitbetaald kregen.
Dit jaar zien we precies het tegenovergestelde en profiteren Nederlandse aandeelhouders juist van de sterke dollar ten opzichte van de euro, wat resulteert in een hogere dividenduitkering.
Behalve dividendhistorie scoren Europese oliemajors als Shell en Total en uiteraard BP ook aanmerkelijk slechter op het gebied van dividendgroei. Aangezien de beurskoers normaal gesproken de ontwikkeling van het dividend volgt, is het niet verrassend dat Amerikaanse oliemajors het de laatste jaren veel beter hebben gedaan op de beurs.
DIVIDENDINKOMEN SHELL VS CHEVRON
Dat grotere koersstijgingen op hun beurt weer resulteren in een lager dividendrendement behoeft natuurlijk geen uitleg. Dat laatste kunnen we goed zien aan de hand van een concreet voorbeeld, waarbij Royal Dutch Shell wordt afgezet tegen Chevron.
Voor Shell geldt dat het aandeel al vanaf dag één deel uitmaakte van de dividendportefeuille. In de inmiddels ruim drie jaar die zijn verstreken blijft Shell qua totaalrendement (ruim 50%) ver achter bij het portefeuillegemiddelde van inmiddels bijna 90% (peildatum eind september, enkele weken geleden werd Shell verkocht).
In september 2011 bood Shell een dividendrendement van 5,3%. Nu (eind september 2014) is dat ongeveer 4,6%, terwijl het dividend sindsdien nauwelijks werd verhoogd. De gemiddelde dividendgroei van iets meer dan 2% op jaarbasis steekt dan ook schril af tegen het gemiddelde van ruim 11% waarmee Chevron het dividend de laatste drie jaar verhoogde (ook over een periode van 5 en 10 jaar is de dividendgroei van Chevron superieur t.o.v. Shell).
De hieronder getoonde tabel, die u in een groter formaat kunt bekijken op pagina 12 van het Dividend E-magazine van september, toont de enorme verschillen qua dividendinkomen met het verstrijken van de jaren als we een hoger dividendrendement met nauwelijks groei (Shell) afzetten tegen een lagere yield met een veel grotere jaarlijkse groei (Chevron). 
Al na 5 jaar levert een investering in Chevron meer dividendinkomen op dan Shell. Indien het dividend wordt herbelegd, zoals bij de dividendportefeuille, worden de verschillen nog veel groter.
Het is dan ook geen toeval dat Chevron het de laatste jaren qua total return veel beter heeft gedaan dan Shell (zie ook hiervoor het artikel in het Dividend E-magazine van Beleggers Belangen).
Overigens is Shell enkele weken geleden uit de dividendportefeuille verwijderd dankzij een stoploss op €29,50. Chevron maakt nog wel deel uit van de nu 38 aandelen tellende dividendportefeuille. Binnenkort zal de kaspositie van ruim 7% worden gebruikt voor de aankoop van 3 of 4 nieuwe aandelen.