Kopen of verkopen? Dat is in essentie mijn taak bij Beleggers Belangen, de vraag beantwoorden wat er gekocht moet worden, wat verkocht, en waarom.
‘Voorspellen is lastig, zeker als het over de toekomst gaat’ zei de fantastisch genaamde Yogi Berra decennia geleden. Berra was een soort Amerikaanse Johan Cruijff: een professionele honkbalspeler die ook beroemd was om zijn vaak cryptische uitspraken. Een groot deel van mijn werk zou je kunnen zien als voorspellingen doen: concrete adviezen geven over aandelen en opties.
Ik deel de mening van Berra, advies geven is moeilijk te rijmen met voorspellingen doen. Maar ik zie mijn adviezen vooral als de uitkomst van een afweging tussen de (bekende) risico’s en de potentie. Ook dat is geen harde wetenschap: een iets andere interpretatie van een bepaalde factor kan al tot een totaal andere uitkomst leiden.
Een eigen conclusie
Het komt dan ook regelmatig voor dat ik een andere conclusie trek dan iemand anders, en een ander advies geef. Het zou vreemd zijn als dat niet zo was. Bij het vormen van een advies op een aandeel probeer ik zo veel mogelijk eerst zelf de informatie te beoordelen en tot een mening te komen. Pas daarna bekijk ik de mening van anderen, om te controleren of ik niet iets over het hoofd heb gezien dat mijn opinie in een heel ander daglicht stelt.
Natuurlijk zit er een gevaar aan deze werkwijze: het zou kunnen dat ik ná het vormen van een mening in de bekende menselijke val trap van vooral zoeken naar bevestiging in plaats van tegenspraak goed te wegen. Maar andersom werken, dus eerst de mening van anderen bekijken, levert ook een probleem op. De kans is dan groot dat ik een soort menselijke ChatGTP wordt, die keurig het werk van anderen presenteert als eigen werk. Dat vind ik zelf een groter kwaad.
Het advies is maar een deel van het verhaal, de even belangrijke (of eigenlijk zelfs belangrijkere) andere kant is degene die het advies krijgt. Dat is voor mij een grotendeels onbekende. Ik heb geen idee van allerlei relevante persoonlijke informatie. Maar wat ik wel weet, is dat er waarschijnlijk een bovengemiddelde interesse in en/of kennis over beleggen is. Waarom zou je anders een abonnement op Beleggers Belangen nemen? Dat maakt het al een stuk makkelijker een advies te formuleren dat de geadviseerde naar waarde kan wegen. Want dat hoort er ook bij: ik ga ervan uit dat de lezer zelf meedenkt en -oordeelt.
Ik raad niemand aan klakkeloos mijn adviezen over te nemen. De lezer kent ook oneindig veel beter de eigen (financiële) positie en de bestaande portefeuille. Het zal daardoor vaak voorkomen dat lezers een advies in de wind slaan, omdat ze het ermee oneens zijn of omdat het niet past bij de bestaande portefeuille en strategie.
Sentiment, tijd en resultaat
Na publicatie volgen regelmatig ‘rapportcijfers’ over het betreffende advies in de vorm van de koersontwikkeling. Een koersstijging na een koopadvies? Goed advies. Een koersdaling? Geen goed advies. Zo zwart-wit ligt het helaas (of gelukkig) niet. Een advies kan heel goed uitgedacht zijn, en grotendeels juist, maar de markt kan totaal andere overwegingen gebruiken bij transactiebeslissingen. Er wordt niet voor niets gezegd dat sentiment een grote rol speelt bij beleggen.
En dan is er nog de kwestie van tijd: ik kijk bij mijn adviezen graag naar de komende jaren, terwijl koersen elke seconde, elk uur, elke werkdag bewegen en daarmee een soort continu ’tussenoordeel’ geven, dat makkelijk geïnterpreteerd kan worden als een eindoordeel. Ik ben bijvoorbeeld al jarenlang positief over de Nederlandse halfgeleidermachinebouwers. Op de lange termijn heeft dat tot nu toe gewerkt, maar er zijn regelmatig periodes geweest (heel 2022 bijvoorbeeld) waarop mijn adviezen de plank volledig mis sloegen.
Het resultaat van al mijn adviezerij? Het hoogste rendement bij de laatste redactietips-update. Maar ook het allerlaagste. Je hebt gelijk, Berra.