Ik ben zo nieuwsgierig naar hoe men over honderd jaar terugkijkt naar de huidige periode. Ik kan er namelijk nog steeds met mijn hoofd niet bij wat ik allemaal zie gebeuren. De meest extreme dingen gebeuren bij de centrale bank van Japan. De opkoopacties via het QE-programma hebben ervoor gezorgd dat de centrale bank van Japan een top 10-aandeelhouder is in elk van de 225 grootste Japanse beursgenoteerde bedrijven. Voorzitter Haruhiko Kuroda vergelijkt daarnaast in het openbaar het onconventioneel monetair beleid met Peter Pan: ‘The moment you doubt whether you can fly, you cease forever to be able to do it’.
De Europese centrale bank is nog een stuk minder ver, maar doet wel hard zijn best om in de voetsporen te treden van de Japanse centrale bank. Donderdag 8 september was er weer een vergadering van de ECB. In de afgelopen weken hebben hooggeplaatste functionarissen van de ECB duidelijk gemaakt dat er meer maatregelen aankomen. 80% van de analisten die geraadpleegd zijn door Bloomberg denkt dat er verlenging van het QE-programma in het vat zit, tot na de huidige einddatum van maart 2017 dus. Ook verwacht 80% dat de ECB de regels aanpast over wat ze mag kopen. De assets die de bank aankoopt, raken immers in rap tempo op. Oplossing voor dit probleem is het opkopen van beleggingen van een lagere kwaliteit of de regel schrappen dat er geen obligaties gekocht mogen worden met een lagere rente dan -0,4%.
Mijn grootste bezwaar tegen het beleid van centrale bankiers is dat er wereldwijd onnatuurlijke kopers op de markt zijn, waardoor niemand weet op welke prijzen aandelen en obligaties anders hadden gestaan. Ergens in de komende jaren zal duidelijk worden wat de onbedoelde gevolgen van dit experimentele beleid zijn.
Lees ook: Markten aan de lippen van Yellen
