De financiële markten gedragen zich alsof zij alles aankunnen. Brexit en de verkiezing van Donald Trump zorgen voor hogere koersen. Dit is vreemd, want de geschiedenisboekjes leren dat verminderde samenwerking ertoe leidt dat landen elkaar in de haren gaan vliegen.
Vorige week presenteerde ECB-vicevoorzitter Vítor Constâncio zijn halfjaarlijkse risicoanalyse. Hij waarschuwde dat het politieke risico zal toenemen. De eerste uitdaging is het Italiaanse referendum van aanstaande zondag. De economie van Italië is nooit hersteld van de mondiale financiële crisis van 2008, en de economische groei van Italië loopt al twintig jaar achter bij die van de andere Europese landen. De schuld is 39% groter dan de totale omvang van de economie. Premier Matteo Renzi ziet dat dit een probleem is en is bezig om Italië te hervormen. De vraag die op tafel ligt is of het Italiaanse bestuur hervormd moet worden. Ik denk dat de Italianen de vraag lezen als: is het goed dat Europa de Italiaanse overheid heeft verboden om de Italiaanse banken te redden? De financiële markten reageren op het naderende Italiaanse referendum net zoals bij het Brexit-referendum en de Amerikaanse verkiezingen. Wanneer de peiling laat zien dat er een uitkomst mogelijk is waarbij de gevestigde orde verliest, dalen de koersen van aandelen en obligaties. De grote vraag is of de koersen bij een ‘nee’ de komende week ook gaan stijgen. Wij gaan het zien. Volgend jaar zijn er verkiezingen in Duitsland, Frankrijk en Nederland. Ik denk nog steeds dat de bevolking alleen maar bozer zal worden. Ik ben verrast hoe goed de financiële markten al deze onvrede slikken, maar ik ben nog steeds bang dat zij ergens in de komende maanden zullen zeggen: tot hier en niet verder.
Lees ook: Column: alles draait om de Amerikaanse dollar
Wie mag dit artikel niet missen? U kunt als abonnee dit artikel cadeau geven aan uw vrienden of familie. Klik bovenaan het artikel op de link en het artikel wordt per e-mail doorgestuurd.