Een van mijn favoriete beleggers is Eric Cinnamond. Hij is op dit moment werkloos. In 1999 verloor zijn beleggingsfonds bij Intrepid Capital Management 8%. Het is een hele prestatie om in de grootste zeepbel aller tijden geld te verliezen, maar Cinnamond noemt 1999 toch zijn beste jaar ooit.
Hij heeft toen namelijk nooit overwogen om technologieaandelen te kopen, die niet veel later 50 tot 80% zouden dalen.
In 2007 gooide hij vlak voor de kredietcrisis alle financials uit de portefeuille en ging naar 35% cash. Dat pakte goed uit, want tussen 1998 en 2010 behaalde hij een gemiddeld rendement van 12% per jaar, terwijl de S&P500 inclusief het dividend op 2,93% per jaar uitkwam.
Niets meer te koop
Nadat de Amerikaanse centrale bank, The Federal Reserve, voor de derde keer de geldpers had aangezet in 2013 begon Cinnamond zijn portefeuille af te bouwen. Voor mooie bedrijven kun je immers ook teveel betalen en de waarderingen van aandelen bleven door de stimulerende maatregelen van de Fed maar stijgen. In 2016 zat Cinnamond voor 90% in cash. De 10% van de portefeuille die wel belegd was, zat in energieaandelen. Die waren hard gedaald omdat de olieprijs van $100 tot $30 was gezakt. Het kopen van deze aandelen kwam overeen met het kopen van dollars voor minder dan vijftig cent. Vervolgens verdubbelden deze energieaandelen en maakte Cinnamond met 90% cash toch nog 10% in een jaar. De energieaandelen waren in 2017 weer normaal gewaardeerd en gingen uit de portefeuille. Cinnamond zat vervolgens op 100% cash en besloot zijn beheerde vermogen van $400 miljoen terug te sturen naar de beleggers. Dit was zijn moeilijkste beslissing ooit.
De benchmark verslaan is niet zijn doel. Zijn doel is om een zo hoog mogelijk jaarlijks rendement te behalen. Met de overwaardering op de beurzen was zijn conclusie dat dit niet meer mogelijk was. Hij besloot vrijwillig te stoppen met zijn droombaan en zijn fantastische trackrecord over 18 jaar af te sluiten. Hij schreef vorig jaar een brief naar zijn aandeelhouders waarin hij uitlegde dat er gedurende de technologiezeepbel van 1999 en de kredietzeepbel van 2007 plaatsen waren om te schuilen. Tijdens de centralebankenzeepbel is schuilen echter niet mogelijk. Hij weigerde om kosten te rekenen terwijl zijn enige mogelijke belegging Amerikaanse staatsobligaties met een korte looptijd waren. Cinnamond vindt beleggen het mooiste was er is en zal zich weer melden met een nieuw beleggingsfonds wanneer hij weer kansen in de markt ziet.