De voorzitter van de Fed Jerome Powell probeert zo genuanceerd mogelijk te vertellen hoe hij de toestand van de Amerikaanse economie ziet. Zijn collega bij de ECB is een stuk minder genuanceerd.
Christine Lagarde vertelde beleggers afgelopen week dat ze verkeerd aan het gokken zijn op een trager tempo van de rentestijgingen van de ECB. Het probleem van zulke duidelijke uitspraken is dat Lagarde ook verplicht is om de daad bij het woord te voeren. Hoe hard zij bezig is om de Europese economie te laten afkoelen is goed zichtbaar in de Duitse yieldcurve.
De meest bruikbare yieldcurve is het verschil tussen de tweejaarsrente en tienjaarsrente. De tienjaarsrente is het tarief dat tot stand komt door vraag en aanbod vanuit de economie, de tweejaarsrente staat sterk onder invloed van de rente van de centrale bank.
Sinds 19 november is deze yieldcurve in Duitsland gedaald van -10 naar -40. In deze periode is de curve in de Verenigde Staten gelijk gebleven. Dit laat zien dat de ECB relatief harder is gaan remmen in vergelijking met de Fed. Relatief harder remmen betekent relatief meer toekomstige vraaguitval in Europa en dat zorgt voor een waardestijging van de valuta.
Tegenwind
Die situatie heeft het valutapaar EUR/USD sinds 19 november van 1,02 naar 1,09 gebracht. Een beweging van 700 basispunten voor het grootste valutapaar op de wereld is enorm. Dit zal voor tegenwind gaan zorgen bij de eerstekwartaalcijfers voor bedrijven die een groot gedeelte van hun omzet buiten het eurogebied halen, zoals Unilever en Ahold.