Dat de energietransitie ingrijpende gevolgen gaat hebben voor olie, is evident. Daarop komt vermogensbeheerder LGIM met drie manieren waarop de oliemarkt zou kunnen reageren.
Hoewel de energiesector een belangrijke rol speelt in veel portefeuilles, bleven olie- en gasaandelen in de afgelopen tien jaar meer dan 40% achter bij de wereldwijde aandelenmarkt. De reden is de onzekerheid die in de markt speelt.
Momenteel bedraagt de wereldwijde vraag naar olie meer dan honderd miljoen vaten per dag en onderzoek van LGIM suggereert dat de vraag in de komende vijfentwintig jaar met maar liefst vijftig miljoen vaten per dag zal toenemen.
Drie strategieën voor olie
Tegelijkertijd ziet LGIM de energietransitie als een onvermijdelijke realiteit. Deze tweespalt heeft een enorm strategisch dilemma gecreëerd en LGIM ziet drie plausibele reacties die de sector op deze uitdaging kan geven.
De struisvogelstrategie
De eerste is de struisvogelstrategie. Een oliemaatschappij kan haar kop in het zand steken en doen alsof er niets verandert. Een struisvogel blijft investeren in zijn kernactiviteiten en onderneemt helemaal geen stappen om te reageren op de uitdagingen die voor ons liggen. Het resultaat is een winstmaximalisatie op korte termijn, ten koste van een dalende langetermijngroei en een evenredige toename van de impliciete winstvolatiliteit. LGIM denkt niet dat dit op de lange termijn een levensvatbare strategie is.
De stabiliteitsstrategie
De tweede strategie is gericht op stabiliteit. Hierin bouwen oliemaatschappijen hun investeringen in kernactiviteiten geleidelijk af, waarbij managementteams zich richten op het vergaren van marktaandeel en profiteren van aanzienlijke schaalvoordelen in gebieden waarin er sprake is van een duidelijk concurrentievoordeel. Dit is volgens LGIM een redelijke strategie om aandeelhouderswaarde te maximaliseren, maar is afhankelijk van de discipline van managementteams om in te spelen op de marktcyclus van olie.
De heruitvindingsstrategie
De derde strategie is dat het energiebedrijf zichzelf opnieuw uitvindt. Het gaat om een diepgaande en doordachte evaluatie van de duurzame concurrentievoordelen die behaald kunnen worden, waarbij de enorme onzekerheden die gepaard gaan met de energietransitie op het gebied van olie nauwlettend in de gaten moeten worden gehouden. LGIM stelt dat deze strategie bedrijven de potentie geeft om op lange termijn waarde te creëren en tegelijkertijd een wezenlijk positieve bijdrage te leveren aan het verduurzamen van de wereld.
Wel wordt het een evenwichtsoefening om de verdiensten op korte termijn op peil te houden om daarmee het winstpotentieel op langere termijn te ondersteunen. De paar bedrijven die deze weg al hebben bewandeld kregen te maken met de nodige volatiliteit en onvoorspelbaarheid.