In tijden van onrust op de aandelenmarkten vluchten beleggers normaal gesproken naar (staats)obligaties. De traditionele bufferfunctie laat het nu echter afweten.
Vanwege de sterk gestegen inflatie moeten centrale banken het monetaire beleid verkrappen en dus de rente verhogen. Dat vertaalt zich in oplopende kapitaalmarktrentes en dientengevolge dalende obligatiekoersen. De wereldwijde obligatie-index van Bloomberg is dit jaar al met 11% gedaald. Voor het eerst sinds 2014 staat de Duitse tienjaarsrente weer boven de 1%. Daardoor noteren euro-investmentgrade (IG) bedrijfsobligaties dit jaar ook tegen een fors verlies van ruim 7%.
Inflatieverwachting dempt de yields
Deze beleggingscategorie is samen met de Duitse Bunds de belangrijkste vluchthaven voor beleggers in de eurozone. Mocht de kans op een recessie toenemen, dan zie ik de koersen wel stabiliseren of opveren. De yields op de tienjarige Duitse staatsleningen en op euro IG (van ruim 2%) blijven echter laag, gezien de sterk opgelopen inflatieverwachtingen. Op waarderingsgronden zie ik daarom nog geen instapmoment. De resterende bedrijfsobligatie in de Koerswijzer, de NN 4% Perpetual, blijft op ‘houden’ staan.
