Elke drie maanden publiceert Elsevier Weekblad een overzicht van de 100 best renderende beleggingsfondsen. Deze ranglijst is gebaseerd op de zogeheten Fouse-index.
De positie in het klassement wordt bepaald door het behaalde rendement over drie en vijf jaar en het opgelopen risico. Want risicomijdende beleggers hebben niet alleen oog voor het rendement, maar ook voor de gevaren.
Neerwaarts risico
De Fouse-index is geen ratio, in tegenstelling tot de meer bekende Sortino-ratio. Die deelt het rendement (bovenop de risicovrije rente) met het risico en houdt daarbij enkel rekening met het neerwaartse risico. Dat wil zeggen: koersuitslagen onder een bepaalde minimumgrens.
De Fouse-index koppelt het (meetkundig) rendement eveneens aan het neerwaartse risico. Wel worden de negatieve koersschommelingen met een coëfficiënt bewerkt dat de risicoaversie van beleggers weerspiegelt.
Afkeer voor risico
An sich is de Fouse-index een probaat hulpmiddel om fondsen te selecteren. Maar informatieve waarde heeft die pas als ook het coëfficiënt van de risicoaversie erbij vermeld wordt. Beleggers hebben nu eenmaal niet dezelfde afkeer voor risico.