Hoe groter de schuld, hoe groter het percentage van de wereldwijde cashflow dat naar de afbetaling van deze schulden zal gaan.
Hoe groter de afbetaling, hoe groter de rem op de economie, doordat het geld niet wordt uitgegeven aan consumptie of investeringen. Daardoor blijft de vraag achter bij het aanbod en dalen de prijzen. Hoe sterk deze deflatoire krachten zijn, bleek in 1932. Hoewel de Fed in dat jaar 50% meer dollars in omloop bracht – de prijs van goud steeg in één klap van $20,67 naar $32,32 – bedroeg de deflatie maar liefst 9,9%.
Omloopsnelheid
Mensen baseren hun inflatieverwachtingen vaak op de hoeveelheid geld die er bij komt. De omloopsnelheid van het geld is echter ook een belangrijke variabele voor prijsveranderingen. Daarnaast speelt de hoeveel geld mee die er verdwijnt. Gaat een bedrijf failliet, dan worden bijvoorbeeld de rekeningen niet meer voldaan. Dat geld verdwijnt dan dus. Zo ging het ook in de jaren dertig van de vorige eeuw: toen gingen veel bedrijven over de kop en verdween er dus een hoop geld uit de economie.
