Hoewel het spreiden van je beleggingen verstandig blijft, benoem ik drie redenen waarom ik geen fan ben van een belegging in grondstoffen (voor de langere termijn).
Ten eerste is het moeilijk om te bepalen wat de prijs van een grondstof zou moeten zijn omdat grondstoffen geen zogeheten kasstroom hebben, zoals winst bij aandelen of een rente-uitkering bij obligaties. Zo’n kasstroom is een belangrijke graadmeter om te bepalen of een belegging duur of goedkoop is.
Ten tweede zijn grondstoffen moeilijk op te slaan is. Een aandelenbewijs kan je online bewaren, maar waar laat je een vat olie van 160 liter? Een professionele partij betalen om de olie op te slaan is alleen rendabel voor grote professionele beleggers. Koopt u een ETF, dan krijgt u die kosten (onoverzichtelijk) doorberekend.
Goedkoper alternatief
Ten derde is ook technologische vooruitgang een reden om op lange termijn niet in grondstoffen te beleggen. De geschiedenis leert dat als de prijs van een grondstof sterk stijgt, er altijd een goedkoper alternatief voor gevonden zal worden. Zo is in de twintigste eeuw de wereldbevolking gegroeid met een paar miljard, maar zijn de grondstofprijzen over deze periode na inflatie gedaald.
En wat die spreiding betreft: ook grondstoffen gingen hard onderuit in maart en herstelden daarna.