De grafiek van de Italiaanse tienjaarsrente over de afgelopen vijf jaar geeft op het eerste gezicht een stabiel beeld. Echter: onder de radar is er sinds de Europese verkiezingen een verschuiving zichtbaar geworden.
Op vrijdag 7 juni was het verschil tussen de Italiaanse en Duitse tienjaarsrente 133 basispunten. Sindsdien is dit verschil gestegen tot 159 basispunten. Hoewel veel aandacht uitgaat naar de spread tussen de Franse en Duitse rente, ligt het echte probleem van Europa in Italië. Beide landen hebben een schuld van ruim €2 bln, maar Italië heeft deze schulden over een kortere periode gefinancierd dan Frankrijk.
Dit jaar loopt voor €54 mrd aan Franse leningen af, terwijl dit bedrag in Italië €127 mrd bedraagt. Volgend jaar moeten de Fransen €190 mrd aflossen, tegenover €206 mrd voor de Italianen. In 2026 komen deze cijfers respectievelijk uit op €243 mrd voor Frankrijk en €256 mrd voor Italië.
Verschillende prijzen herfinanciering
De kosten voor herfinanciering verschillen ook aanzienlijk tussen de twee landen. Frankrijk betaalt momenteel 3,0% voor tweejarige leningen, terwijl Italië 3,5% betaalt. Dit hogere rentetarief betekent dat Italië hogere financieringslasten heeft bij het uitgeven van nieuwe leningen dan Frankrijk.
De aankomende verkiezingen in Frankrijk vergroten de volatiliteit op de markt voor Europese staatsobligaties. Hoewel de blikken momenteel gevestigd zijn op Frankrijk, zal de werkelijke test voor de Europese stabiliteit in de komende jaren waarschijnlijk in Italië liggen.
De hogere schuldenlast en de kortere looptijden van de Italiaanse leningen kunnen het land en daarmee de gehele Europese Unie kwetsbaar maken, mochten beleggers het vertrouwen in Italië verliezen.
De auteur heeft een shortpositie in Italiaanse staatsobligaties.