Bij mijn onderzoek voor een artikel over sectorrotatie (publicatie volgende week) kwam ik een interessante grafiek tegen. De Amerikaanse reële rente, dat is de 10-jaarsrente min de inflatie, is eind december uitgekomen op -3,94.
Een dergelijke stand is niet ver verwijderd van het laagste punt in de afgelopen vijftig jaar, -4,22, dat werd bereikt in februari 1975. De jaren ’70 en begin jaren ’80 staan bekend om de zeer hoge inflatie.
Een negatieve reële rente betekent dat beleggers in staatsobligaties (en zeker spaarders) niet genoeg rendement behalen om de inflatie te compenseren. Een dergelijke situatie kennen we ook in Europa al een tijd. Dat zorgt ervoor dat mensen alternatieven gaan zoeken, waaronder aandelen.
De rendementen van aandelenindices zoals bijvoorbeeld de S&P500 zijn tijdens perioden met een negatieve reële rente helemaal niet slecht. Een periode met negatieve reële rente is de laatste vijftig jaar steeds met een positief rendement afgesloten.
Negatief effect?
Als de reële rente weer positief wordt (door een lagere inflatie en/of een hogere rente), zou je kunnen denken dat dit een negatief effect heeft op aandelen: obligaties en sparen worden immers weer wat interessanter. Maar dat valt mee.
Ik heb gekeken naar de 12 maanden vanaf het moment dat de reële rente boven 0 is uitgekomen, en die waren in 4 van de 5 gevallen positief. Er is dus geen reden voor paniek. Maar paniek is eigenlijk nooit geen goede reactie op de beurs.