De bewegingen van de tienjaars-staatsrente van Duitsland, en ook die van Nederland, worden steeds minder heftig. Net zoals bij een pendule klok die geleidelijk het moment nadert dat zij weer moet worden opgewonden. De ECB en de Nederlandse en Duitse regering geven de financiële markten met de zekerheden in hun beleid zelf ook meer zekerheid. En bij een dalend risico horen minder grote schrikbewegingen. Opvallend is verder dat de Duitse tienjaarsrente naar een lichte stijging tendeert, waar de Nederlandse juist licht daalt. Een verklaring hiervoor zou kunnen zijn dat de overheidsfinanciën in Nederland de afgelopen jaren meer solide zijn geworden. Zo wordt weer voldaan aan de begrotings- en staatsschuldnormen die de Europese Commissie heeft gesteld. In de stijgende Duitse tienjaarsrente zit het geloof in een geleidelijk oplopende inflatie. Dat geloof zal ook op een zeker moment de Nederlandse tienjaarsrente licht doen stijgen.
Tienjaarsrente VS stabiel
In de VS lijkt de tienjaarsrente zich te stabiliseren op circa 2,3%. De Fed heeft daar duidelijk gemaakt dat het afgelopen is met het ruime monetaire beleid en dat ze de rente verder gaat verhogen bij het vermoeden van een hogere inflatie. Dat dempt dan dus juist weer de inflatieverwachtingen, zodat de invloed van inflatie op die rente wordt gedempt.