De belegger kan zeepbellen in sectoren vermijden door te beleggen in fundamentele gewogen indices in plaats van in marktgewogen indices.
De opbouw van veel indices is verre van ideaal. Voor de meeste aandelenindices geldt: hoe groter de beurswaarde van een bedrijf, hoe groter de weging in de index. Beurswaarde is de uitkomst van het aantal uitstaande aandelen maal de huidige koers. Dit betekent dat de populairste aandelen een zwaardere weging krijgen. Deze zijn immers opgekocht en tot hogere koersen gebracht. Hieruit volgt ook dat aandelen met onderwaardering een lagere weging krijgen. Op die maatstaf valt veel af te dingen.
In 1989 maakten technologieaandelen 11% uit van de S&P500. In de tien jaren daarna steeg dit percentage tot 25. Dit betekent dat de belegger in ETF’s op de top van de technologiezeepbel voor 25% in technologieaandelen zat. Vervolgens zakte de weging terug naar 13% in 2002. De beleggers zaten op de twee bodems voor de techsector, in 1989 en 2002, dus respectievelijk voor 11 en 13% in technologieaandelen. Maar op de top van de markt zaten zij voor 25% in technologieaandelen. Dit is niets anders dan hoog kopen en laag verkopen! De S&P500-index ging tussen maart 2000 en oktober 2002 met 50% onderuit. Maar een gemiddeld Amerikaans aandeel steeg in deze periode met 20%! Dat kan gebeuren als één sector de beurs tot extreme hoogte brengt.
Onderzoeksbureau Research Affiliates heeft alternatieve indices ontworpen die deze problemen oplossen: de fundamentele indices. Voor de aandelenindices volgt de weging uit vier componenten: omzet, kasstroom, dividend en boekwaarde. Via deze methode krijgen aandelen een weging die overeenkomt met hun werkelijke omvang in de economie en niet is afgeleid van populariteit op de beurs. In de periode 1965 tot 2005 zorgde de RAFI methode voor een rendement dat gemiddeld circa 2 procentpunt hoger lag dan de S&P500.
Obligaties
De fundamentele index-methode is ook toepasbaar op obligaties. Bij een normale obligatie-index krijgt een bedrijf dat in financiële nood verkeert en extra obligaties uitgeeft een zwaardere weging. De uitstaande schuld neemt immers toe. Bij een fundamentele obligaties-index worden obligaties gewaardeerd op de kans dat een staat of een bedrijf de lening kan afbetalen. Het gevolg is dat de index vooral belegt in bedrijven die er relatief sterk voor staan. Deze methode is het interessantst bij hoogrenderende obligaties. Bijvoorbeeld high yield of staatsobligaties uit de opkomende markten.
Lees ook: Verzekeringen zijn overbodig
Wilt u op de hoogte blijven van alle actuele adviezen voor deze aandelen? U kunt zich als abonnee aanmelden voor de alerts. Vink onderaan dit artikel het fonds aan of ga voor het volledige overzicht naar de alertspagina op onze website.