Wanneer de waardering van obligaties lager is dan die van aandelen, zijn er met obligaties hogere rendementen te behalen.
De theorie is dat hoe hoger een asset class in de kapitaalstructuur staat, hoe veiliger een belegging is. Dit betekent dat een obligatie in beginsel veiliger is dan een aandeel.
Een mooi voorbeeld is het aandeel Delta Lloyd. Het aandeel van de financiële dienstverlener halveerde tussen de zomer van 2012 en de zomer van 2015 in waarde omdat het bedrijf een zwakke financiële balans had. De Delta Lloyd 9%-lening, die ook al jaren in de defensieve portefeuille van Beleggers Belangen zit, liep in deze periode echter met 50% op. De belangrijkste drijfveer voor de koers van deze obligatie was de dalende rente. Die zorgde ervoor dat nieuwe obligaties een lagere rente hebben, waardoor uitstaande obligaties aan aantrekkelijkheid wonnen. De claimemissie was daarnaast ook goed voor de obligatiebelegger. Het zorgde er immers voor dat de kapitaalpositie van Delta Lloyd toenam waardoor de kans daalde dat het concern niet aan haar betalingsverplichtingen kon voldoen. Obligaties zijn niet per definitie veiliger dan aandelen. Soms zijn obligaties zo onaantrekkelijk gewaardeerd dat ze van een defensieve in een offensieve belegging veranderen. Dit betekent dat de kans om geld te verliezen verandert van klein naar groot.
Elke asset class schommelt tussen overwaardering en onderwaardering. Het gevolg is dat een asset class soms aantrekkelijk is en soms niet. Als een investeerder wil onderzoeken of een belegging defensief of offensief is, dan is het belangrijk dat hij alle data in ogenschouw neemt. Kijkt de belegger slechts naar een selectie, dan kan hij per abuis concluderen dat een belegging defensief is, terwijl deze feitelijk offensief is. Zie het onderstaande kader.
Verkeerde voorstelling van zaken
Wie een waarderingsmaatstaf gebruikt, moet naar alle beschikbare data kijken. De Amerikaanse Shiller-k/w keert al honderd jaar terug naar een gemiddelde waardering van rond de 16. Dit komt financiële partijen vaak niet goed uit. Het betekent immers dat aandelen met een k/w van 30 duur zijn. Een vaste truc is te kijken naar het gemiddelde van de afgelopen 20 jaar. Dat ligt op 27. De volledige onterechte conclusie is dan dat Amerikaanse aandelen maar iets hoger gewaardeerd zijn dan het historisch gemiddelde.
Wie mag dit artikel niet missen? U kunt als abonnee dit artikel cadeau geven aan uw vrienden of familie. Klik bovenaan het artikel op de link en het artikel wordt per e-mail doorgestuurd.