Beter Beleggen: Laat je instoppen
Vorige week hebben kwaadwillenden namens Vinci een alarmerend persbericht verstuurd. In een mum van tijd stond het aandeel 19% lager. De koers veerde later weer op, maar kwam niet helemaal terug die dag. Met een stoploss ben je weliswaar beschermd tegen dergelijke koersdalingen, maar ben je er in het tijdperk van elektronische handel ook beter mee af?
Niet altijd worden de verspreiders van valse informatie achterhaald, maar zowel de Franse beurstoezichthouder als bouwbedrijf Vinci zelf doen hun uiterste best. Als de fraudeurs op het juiste moment aandelen of derivaten hebben gekocht en verkocht, dan hebben zij flink verdiend. Op dinsdag 22 november daalde in 10 minuten tijd de koers van 61,55 naar 49,93 euro. Een snoekduik van 19%, waarbij 11 miljoen euro in rook opging. En hoewel de koers 18% opveerde nadat Vinci in een ‘echt’ persbericht alle donkere wolken ontkrachtte, verloor het aandeel die dag 3,8%.
StoplosstechniekenNaast technische analisten werken ook professionele beleggers met stoplossorders om aandelen tegen onverhoopte koersdalingen te beschermen. Met een stoploss kun je vooraf een niveau bepalen tot waar het aandeel mag zakken, en als het eronder gaat, wordt de positie verkocht. Bij nieuwe posities worden ze ingezet ter beperking van het maximale verlies, daarna stellen ze de opgebouwde winst veilig.
De doelstelling van stoplossorders is om het aandeel zolang het naar wens presteert aan te houden en zodra dit niet meer het geval is te verkopen. Maar er is een grote maar: de koers waartegen de verkooporders worden uitgevoerd, is zelden gelijk aan de koers waartegen ze worden geactiveerd. De daadwerkelijke verkoopprijs ligt veelal onder de activeringsdrempel.
Om te bepalen waar de verkooporder moet liggen, kun je gebruikmaken van steun- en weerstandniveaus of van wiskundige formules. Vaak is de initiële stoploss een vaste stop. Bij het openen van een positie plaats je een verkooporder om bij een direct optredend verlies de schade binnen de perken te houden. De limiet van de initiële stoploss correspondeert met het maximale verlies, mocht het doemscenario onverhoopt toch werkelijkheid worden.
Als de positie op winst staat, maak je gebruik van trailingstops, glijdende stopkoersen. Als het aandeel stijgt, wordt de limietkoers opgetrokken en als het daalt of zijwaarts beweegt, blijft het prijsniveau van de verkooporder staan. De afstand waarop de stop de koers volgt, kun je op verschillende manieren bepalen. Je kunt de trailingstop koppelen aan de laagste koers van de voorbije 13 weken of aan het 200-daags voortschrijdend gemiddelde. Er bestaan ook stoporders die rekening houden met de volatiliteit, zoals Bollinger Bands. Als de koersuitslagen heftiger worden, wordt de stop ruimer genomen om zo meer speelruimte te geven aan de marktprijs. Verlaag echter nooit ofte nimmer de ondergrens van stopkoersen. Dat verhoogt het risico.
Je kunt ook gebruikmaken van een tijdstop. De verkooporder is dan gekoppeld aan een tijdslimiet. Als je positie na een bepaalde tijd niet gesloten werd, wordt de open positie aan marktprijs gesloten. De tijdstop wordt meestal gecombineerd met andere stoplosstechnieken, zoals bij de Parabolic SAR. De paraboolstop is een trailingstop waarbij de limiet naarmate de tijd verstrijkt sneller wordt opgetrokken, waardoor je minder opgebouwde winst weggeeft.
Terug naar de praktijk
Tot zover de theorie, nu terug naar de flashcrash van Vinci. Een lang verhaal kort: als je belegt voor de lange termijn heb je niets aan een stoplossorder. Je koopt dan geen aandelen om ze binnen de kortste keren te verkopen en je had dan ook geen open positie in het Franse bouwbedrijf.
Stoplosstechnieken zijn bedoeld om het verlies van open posities te beperken, maar ze kunnen ook gebruikt worden voor het openen van posities. Het prijsniveau van de limietkoers dient dan om de aankooptransactie te lanceren. Dit kun je doen voor aandelen die je op het oog hebt, terwijl je niet bereid bent de hoofdprijs ervoor te betalen omdat de markten duur worden. Of als je binnen afzienbare termijn een correctie verwacht en gebruik wilt maken van de volatiliteit om mooie aandelen voor spotprijzen op te pikken.Lees ook: Beter Beleggen met lage volatiliteit
Wie mag dit artikel niet missen? U kunt als abonnee dit artikel cadeau geven aan uw vrienden of familie. Klik bovenaan het artikel op de link en het artikel wordt per e-mail doorgestuurd.
Vorige week hebben kwaadwillenden namens Vinci een alarmerend persbericht verstuurd. In een mum van tijd stond het aandeel 19% lager. De koers veerde later weer op, maar kwam niet helemaal terug die dag. Met een stoploss ben je weliswaar beschermd tegen dergelijke koersdalingen, maar ben je er in het tijdperk van elektronische handel ook beter mee af?
Niet altijd worden de verspreiders van valse informatie achterhaald, maar zowel de Franse beurstoezichthouder als bouwbedrijf Vinci zelf doen hun uiterste best. Als de fraudeurs op het juiste moment aandelen of derivaten hebben gekocht en verkocht, dan hebben zij flink verdiend. Op dinsdag 22 november daalde in 10 minuten tijd de koers van 61,55 naar 49,93 euro. Een snoekduik van 19%, waarbij 11 miljoen euro in rook opging. En hoewel de koers 18% opveerde nadat Vinci in een ‘echt’ persbericht alle donkere wolken ontkrachtte, verloor het aandeel die dag 3,8%.
Stoplosstechnieken
Naast technische analisten werken ook professionele beleggers met stoplossorders om aandelen tegen onverhoopte koersdalingen te beschermen. Met een stoploss kun je vooraf een niveau bepalen tot waar het aandeel mag zakken, en als het eronder gaat, wordt de positie verkocht. Bij nieuwe posities worden ze ingezet ter beperking van het maximale verlies, daarna stellen ze de opgebouwde winst veilig.
De doelstelling van stoplossorders is om het aandeel zolang het naar wens presteert aan te houden en zodra dit niet meer het geval is te verkopen. Maar er is een grote maar: de koers waartegen de verkooporders worden uitgevoerd, is zelden gelijk aan de koers waartegen ze worden geactiveerd. De daadwerkelijke verkoopprijs ligt veelal onder de activeringsdrempel.
Om te bepalen waar de verkooporder moet liggen, kun je gebruikmaken van steun- en weerstandniveaus of van wiskundige formules. Vaak is de initiële stoploss een vaste stop. Bij het openen van een positie plaats je een verkooporder om bij een direct optredend verlies de schade binnen de perken te houden. De limiet van de initiële stoploss correspondeert met het maximale verlies, mocht het doemscenario onverhoopt toch werkelijkheid worden.
Als de positie op winst staat, maak je gebruik van trailingstops, glijdende stopkoersen. Als het aandeel stijgt, wordt de limietkoers opgetrokken en als het daalt of zijwaarts beweegt, blijft het prijsniveau van de verkooporder staan. De afstand waarop de stop de koers volgt, kun je op verschillende manieren bepalen. Je kunt de trailingstop koppelen aan de laagste koers van de voorbije 13 weken of aan het 200-daags voortschrijdend gemiddelde. Er bestaan ook stoporders die rekening houden met de volatiliteit, zoals Bollinger Bands. Als de koersuitslagen heftiger worden, wordt de stop ruimer genomen om zo meer speelruimte te geven aan de marktprijs. Verlaag echter nooit ofte nimmer de ondergrens van stopkoersen. Dat verhoogt het risico.
Je kunt ook gebruikmaken van een tijdstop. De verkooporder is dan gekoppeld aan een tijdslimiet. Als je positie na een bepaalde tijd niet gesloten werd, wordt de open positie aan marktprijs gesloten. De tijdstop wordt meestal gecombineerd met andere stoplosstechnieken, zoals bij de Parabolic SAR. De paraboolstop is een trailingstop waarbij de limiet naarmate de tijd verstrijkt sneller wordt opgetrokken, waardoor je minder opgebouwde winst weggeeft.
Terug naar de praktijk
Tot zover de theorie, nu terug naar de flashcrash van Vinci. Een lang verhaal kort: als je belegt voor de lange termijn heb je niets aan een stoplossorder. Je koopt dan geen aandelen om ze binnen de kortste keren te verkopen en je had dan ook geen open positie in het Franse bouwbedrijf.
Stoplosstechnieken zijn bedoeld om het verlies van open posities te beperken, maar ze kunnen ook gebruikt worden voor het openen van posities. Het prijsniveau van de limietkoers dient dan om de aankooptransactie te lanceren. Dit kun je doen voor aandelen die je op het oog hebt, terwijl je niet bereid bent de hoofdprijs ervoor te betalen omdat de markten duur worden. Of als je binnen afzienbare termijn een correctie verwacht en gebruik wilt maken van de volatiliteit om mooie aandelen voor spotprijzen op te pikken.
Lees ook: Beter Beleggen met lage volatiliteit
Wie mag dit artikel niet missen? U kunt als abonnee dit artikel cadeau geven aan uw vrienden of familie. Klik bovenaan het artikel op de link en het artikel wordt per e-mail doorgestuurd.
Verder lezen?
Ivan Snurer
Ivan Snurer (1965) studeerde in Brussel autotechnieken aan de Hogeschool voor Wetenschap en Kunst. Bij Volvo Cars was hij als productingenieur en later als kwaliteitsingenieur nauw betrokken bij de ontwikkeling en de assemblage van de Volvo 400-reeks in Born. Via een omweg in de Europese nucleaire industrie kwam hij medio jaren negentig terecht in de financiële wereld, nadat hij aan Nyenrode Business Universiteit zijn MBA-titel had behaald en zich aan de Erasmus Universiteit Rotterdam had verdiept in quantitative finance. Snurer publiceert sinds eind jaren negentig met enige regelmaat in de Belgische en Nederlandse financiële pers en schrijft sinds 2002 voor Beleggers Belangen. Hij is directeur van Quantalytica, een onafhankelijk adviesbureau dat onderzoek verricht naar de efficiëntie van beleggingsstrategieën en selectiemethodieken.