Schoon schip dividendportefeuille

Vandaag neem ik afscheid van een viertal Europese aandelen. Voor Siemens, Vivendi en Telefonica werd (gelukkig) in een vroeg stadium al een flink deel van de positie met winst verkocht, vandaag komt daar Vinci bij.

Met een weging van in totaal 7% gaat het m.u.v. Siemens (2,5%) om de drie kleinste posities in portefeuille. Deze fondsen hebben, behalve een achterblijvende performance, veel gemeen. Denk aan een vaak zware schuldenlast, problemen op de belangrijke Europese thuismarkt en een lage dividendfrequentie (Siemens en Vivendi 1x per jaar, Vinci en Telefonica 2x per jaar).

Dat resulteerde voor de twee telecombedrijven in flinke koersverliezen. Vinci en Siemens staan nog wel op winst, en die wil ik graag verzilveren. Vinci plust vandaag mooi na sterke cijfers, terwijl Vivendi gisteren eindelijk weer eens een mooie koerswinst kon boeken na geruchten over een mogelijke splitsing.

Door deze aandelen te verkopen wordt de dividendportefeuille een stuk minder spannend, maar wordt tegelijkertijd ook de kans op toekomstige grote verliezers flink teruggebracht.

TWEE NIEUWE POSITIES
De opbrengsten van de verkoop worden (50/50) belegd in twee nieuwe, Britse, aandelen. Eén daarvan, Glaxo SmithKline,  kwam deze week met cijfers en moest een stapje terugdoen, waardoor er een nog interessanter instapmoment is ontstaan.

De andere, oliemajor BP, moet zijn reputatie als dividendaandeel weer volledig opbouwen na de tijdelijke annulering in verband met de recente olieramp. Begin volgende week komt BP met cijfers, waarmee wel een klein risico genomen wordt (zie Total vandaag).

Het mooiste van deze twee aandelen is dat ze allebei vier keer per jaar dividend betalen, zoals het hoort. Met twee nieuwe posities krijgen we dus 8 keer dividend per jaar (dus kopen we 8 keer per jaar nieuwe aandelen), terwijl met de vier verkochte posities maar sprake was van 6 dividendmomenten per jaar. Een aanzienlijke verbetering en met name op lange termijn van groot belang.

Voor Vivendi, ik heb het al vaker gezegd, moet het eerste dividend nog steeds worden ontvangen. Dat gaat nu dus niet meer gebeuren. Lang leve de kwartaalbetalers!

Glaxo, dat deze week liet weten het dividend te verhogen, heeft een dividendrendement van 5,3%, wat hoger is dan Novartis, Sanofi en Roche, die bovendien maar 1 keer per jaar uitkeren. BP is goed voor 4,2%, en zal zijn dividend waarschijnlijk fors verder op gaan schroeven de komende jaren.

Wat ook duidelijk is, is de steeds zwaardere weging voor de sectoren farma en olie na de twee nieuwe aankopen. Olie is middels Total en Shell nu goed voor 7,8% van de portefeuille, farma middels drie Europese (Roche, Novartis en Sanofi) en drie Amerikaanse (JNJ, Becton en Abbott) aandelen 19,6%.

AMERIKAANSE AANDELEN
In tegenstelling tot het Europese gedeelte van de portefeuille heb ik meer dan genoeg nieuwe ideeën voor het Amerikaanse aandelengedeelte. Dat is ook niet moeilijk met ruim 100 aandelen die hun dividend nu al 25 jaar op rij of langer nog verhogen. In Europa kan ik er geen 5 opnoemen.

De komende weken zal ik daarom, afhankelijk van de ontwikkelingen op de beurzen, een aantal wijzigingen doorvoeren. Net als de voorgaande keren zal het daarbij gaan om winstnemingen voor aandelen op een 52 week high, om bij voorkeur te herbeleggen in aandelen die het juist moeilijk hebben gehad. Een aandeel dat rijp is voor een rondje winstnemen is bijvoorbeeld Altria.

Later meer hierover. Onderstaand de verkooptransacties tot nu toe.

HOOGSTE KOERS OOIT
Leuk om te zien is de sterke performance van Dividend Aristocrats zoals PPG Industries. Dit aandeel bereikte gisteren wederom een hoogste koers ooit op ruim $105. In Nederland is PPG, dat alweer 40 jaar op rij zijn dividend verhoogde, actief met onder meer verf/coatingmerken als Histor, Sigma, Rambo en Boonstoppel. Na Intel is PPG nu het best presterende aandeel met net geen 50% winst.

Niet alleen PPG doet het in de Verenigde Staten goed, ook de belangrijke sectorgenoten staan op hoogste koersen ooit. Volgende week zal ik hier dieper op ingaan met een nieuwe blog.

Tekst: Menno van Hoven, 27 april 2012

Vandaag neem ik afscheid van een viertal Europese aandelen. Voor Siemens, Vivendi en Telefonica werd (gelukkig) in een vroeg stadium al een flink deel van de positie met winst verkocht, vandaag komt daar Vinci bij.

Met een weging van in totaal 7% gaat het m.u.v. Siemens (2,5%) om de drie kleinste posities in portefeuille. Deze fondsen hebben, behalve een achterblijvende performance, veel gemeen. Denk aan een vaak zware schuldenlast, problemen op de belangrijke Europese thuismarkt en een lage dividendfrequentie (Siemens en Vivendi 1x per jaar, Vinci en Telefonica 2x per jaar).

Dat resulteerde voor de twee telecombedrijven in flinke koersverliezen. Vinci en Siemens staan nog wel op winst, en die wil ik graag verzilveren. Vinci plust vandaag mooi na sterke cijfers, terwijl Vivendi gisteren eindelijk weer eens een mooie koerswinst kon boeken na geruchten over een mogelijke splitsing.

Door deze aandelen te verkopen wordt de dividendportefeuille een stuk minder spannend, maar wordt tegelijkertijd ook de kans op toekomstige grote verliezers flink teruggebracht.

TWEE NIEUWE POSITIES
De opbrengsten van de verkoop worden (50/50) belegd in twee nieuwe, Britse, aandelen. Eén daarvan, Glaxo SmithKline,  kwam deze week met cijfers en moest een stapje terugdoen, waardoor er een nog interessanter instapmoment is ontstaan.

De andere, oliemajor BP, moet zijn reputatie als dividendaandeel weer volledig opbouwen na de tijdelijke annulering in verband met de recente olieramp. Begin volgende week komt BP met cijfers, waarmee wel een klein risico genomen wordt (zie Total vandaag).

Het mooiste van deze twee aandelen is dat ze allebei vier keer per jaar dividend betalen, zoals het hoort. Met twee nieuwe posities krijgen we dus 8 keer dividend per jaar (dus kopen we 8 keer per jaar nieuwe aandelen), terwijl met de vier verkochte posities maar sprake was van 6 dividendmomenten per jaar. Een aanzienlijke verbetering en met name op lange termijn van groot belang.

Voor Vivendi, ik heb het al vaker gezegd, moet het eerste dividend nog steeds worden ontvangen. Dat gaat nu dus niet meer gebeuren. Lang leve de kwartaalbetalers!

Glaxo, dat deze week liet weten het dividend te verhogen, heeft een dividendrendement van 5,3%, wat hoger is dan Novartis, Sanofi en Roche, die bovendien maar 1 keer per jaar uitkeren. BP is goed voor 4,2%, en zal zijn dividend waarschijnlijk fors verder op gaan schroeven de komende jaren.

Wat ook duidelijk is, is de steeds zwaardere weging voor de sectoren farma en olie na de twee nieuwe aankopen. Olie is middels Total en Shell nu goed voor 7,8% van de portefeuille, farma middels drie Europese (Roche, Novartis en Sanofi) en drie Amerikaanse (JNJ, Becton en Abbott) aandelen 19,6%.

AMERIKAANSE AANDELEN
In tegenstelling tot het Europese gedeelte van de portefeuille heb ik meer dan genoeg nieuwe ideeën voor het Amerikaanse aandelengedeelte. Dat is ook niet moeilijk met ruim 100 aandelen die hun dividend nu al 25 jaar op rij of langer nog verhogen. In Europa kan ik er geen 5 opnoemen.

De komende weken zal ik daarom, afhankelijk van de ontwikkelingen op de beurzen, een aantal wijzigingen doorvoeren. Net als de voorgaande keren zal het daarbij gaan om winstnemingen voor aandelen op een 52 week high, om bij voorkeur te herbeleggen in aandelen die het juist moeilijk hebben gehad. Een aandeel dat rijp is voor een rondje winstnemen is bijvoorbeeld Altria.

Later meer hierover. Onderstaand de verkooptransacties tot nu toe.

HOOGSTE KOERS OOIT
Leuk om te zien is de sterke performance van Dividend Aristocrats zoals PPG Industries. Dit aandeel bereikte gisteren wederom een hoogste koers ooit op ruim $105. In Nederland is PPG, dat alweer 40 jaar op rij zijn dividend verhoogde, actief met onder meer verf/coatingmerken als Histor, Sigma, Rambo en Boonstoppel. Na Intel is PPG nu het best presterende aandeel met net geen 50% winst.

Niet alleen PPG doet het in de Verenigde Staten goed, ook de belangrijke sectorgenoten staan op hoogste koersen ooit. Volgende week zal ik hier dieper op ingaan met een nieuwe blog.

Tekst: Menno van Hoven, 27 april 2012