De komst van de magere jaren

Ten eerste is er het effect van regelgeving. Zo was het tot 1982 ten strengste verboden om eigen aandelen in te kopen, omdat de Amerikaanse toezichthouder SEC dat beschouwde als koersmanipulatie. Dit jaar kopen de bedrijven in de S&P500 bij elkaar voor een geschatte $720 mrd (!) aan eigen aandelen in. Het is moeilijk voor te stellen welke verandering in wet- en regelgeving de komende veertig jaar een even groot positief effect op aandelenrendementen kan hebben als het afschaffen van het verbod op aandeleninkoop dat de afgelopen veertig jaar heeft gehad.

Ten tweede is er de rol van de Fed, die door de jaren heen ingrijpend is veranderd. Zo liet de Amerikaanse centrale bank tot 1987 in het openbaar nooit iets los over haar rentetarieven. Een bank vernam pas wat de rente was als ze een transactie met de Fed wilde doen. Tegenwoordig zijn de financiële markten echter de baas, en Fed-voorzitter Jerome Powell communiceert daarom met de grootste omzichtigheid. Dan krijg je opmerkingen als ‘wij denken nog niet aan het moment waarop we beginnen te denken over het moment waarop we de rente verhogen’. Ook zijn er dagen waarop een vijftal Fed-leden presentaties geeft met visies op de economie en financiële markten – presentaties die vervolgens het uitgangspunt vormen voor weer andere speeches. Hoeveel belachelijker kan dit nog worden?

Ten derde is de Amerikaanse dertigjaarsrente de laatste veertig jaar gedaald van 15,2 naar 1,9%. Een dalende rente betekent dat de waardering van aandelen omhoog kan omdat de waarde van de toekomstige winsten stijgt. De enige manier dat de dalende rente de komende veertig jaar net zo veel invloed heeft als de afgelopen veertig jaar is dat de dertigjaarsrente naar -13,2% gaat. Hoe realistisch is dat?

Ten vierde ging aan de tachtiger jaren een lange periode van beursmalaise vooraf. Hoe dramatischer de afgelopen periode, hoe mooier de toekomst. Gecorrigeerd voor inflatie was een belegging van $100 in Amerikaanse aandelen uit 1901, in 1982 nog steeds $100 waard. Heel veel dramatischer over een periode van 81 jaar kan bijna niet. Maar die $100 uit 1982 is inmiddels $1349 waard, een ongekend rendement van 1249%.

Ik kan met de beste wil van de wereld niks bedenken dat ertoe zou kunnen leiden dat de toprendementen van de laatste veertig jaar de komende veertig jaar herhaald worden.