Vertrouw niet op mijn timing

De tip laat nog maar eens zien dat ik een bijzonder talent heb voor het geven van adviezen op het verkeerde moment. Gelukkig betekent dit niet dat al deze adviezen slecht zijn. Een paar voorbeelden.

Vlak voor de coronacrisis, in november 2019, schreef ik in een column dat er op de financiële markten een duurzaamheidszeepbel was ontstaan. Daarbij gaf ik Peabody als voorbeeld, het grootste beursgenoteerde steenkoolbedrijf ter wereld. Peabody was een winstgevende onderneming met minimale schulden én met goede vooruitzichten, gezien het feit dat de wereld nog jaren steenkool nodig zou hebben. Niemand was echter bereid om het bedrijf te laten profiteren van de dalende rente, want niemand wilde de obligatieleningen herfinancieren.

Toen de duurzaamheidsgekte vervolgens aanhield, en zelfs versnelde, raakte het bedrijf in het jaar na mijn column 91% van zijn beurswaarde kwijt. Na de Amerikaanse verkiezingen van november sloeg het sentiment echter om. Er kwam een sectorrotatie en beleggers kregen weer oog voor cashflows. Peabody steeg sindsdien met 1027%!

Uranium

Het tweede voorbeeld is de uranium-ETF die ik in oktober 2017 adviseerde. In de eerste 2,5 jaar ging de koers met 39% onderuit, om vervolgens met 222% te stijgen. De argumentatie die marktcommentatoren in 2021 gaven voor de sterke koersstijging was dat uranium een cruciale rol zou spelen in de toekomstige energievoorziening. Dit was ook mijn argument in 2017. Turkije is het derde voorbeeld van mijn slechte timing. Ik adviseerde het kopen van Turkse aandelen omdat die de goedkoopste ter wereld waren. Een paar dagen later stortte de Turkse beurs in.

Drie vuistregels

Voor de mensen die mijn adviezen volgen heb ik drie vuistregels. Ten eerste: vertrouw nooit op mijn timing, want ik zit er vaak naast. Ten tweede: koop niet alles in één keer. Dat beperkt zelfs het effect van de allerslechtste timing nog enigszins. In de derde plaats: spreid niet alleen in de tijd, maar ook in posities. Toen ik in maart adviseerde om Turkse aandelen te kopen, adviseerde ik ook om posities op de bouwen in vier andere opkomende landen. Turkse aandelen staan nu weliswaar op -15,3%, maar dat resultaat wordt meer dan goedgemaakt door de winst van 19,4% op Poolse aandelen.

Op de korte termijn is de beurs voor mij niet veel anders dan een casino. Ik heb geen flauw idee waar het rouletteballetje gaat stoppen. Op de langere termijn heeft de beurs meer weg van een weegschaal. Uiteraard kan het gebeuren dat ik een gewicht verkeerd inschat, maar een gewicht berekenen geeft altijd meer kans op een goede uitkomst dan een gok aan de roulettetafel.