Aandelen, obligaties én goudmijnen op winst – Onwaarschijnlijk goed halfjaar
Opvallender dan dat was echter de diversiteit van de winnaars. Dat technologie-aandelen als ISRA Vision, LAM Research of Microsoft het dit jaar goed hebben gedaan, is misschien niet zo verrassend. Net als de plussen van 40% voor cyclische bedrijven als Rio Tinto en Roper Technologies. De aandelenmarkten zijn dit jaar immers wereldwijd fors gestegen.
Maar in dit positieve aandelenklimaat is een rendement van ruim 22% op goudmijnaandelen, van ruim 11% op langlopende Amerikaanse staatsobligaties of 9% op obligaties uit opkomende landen wel wat ongebruikelijker.
Niet alledaagse combinatie van winnaars
Eenzelfde opvallend beeld zie ik in de Pensioenportefeuille. Daarin staan dit jaar alle aandelenposities op dubbelcijferige winsten. Dat geldt echter ook voor goud en solide Amerikaanse bedrijfsobligaties. Een niet alledaagse combinatie van winnaars, vindt ook Deutsche Bank.
De bank houdt sinds begin 2007 de rendementen van 38 verschillende soorten beleggingen – aandelen, obligaties, grondstoffen maar geen valuta’s – bij. In juni hadden alle 38 een positief rendement. Dit is in de 150 maanden data waarover Deutsche Bank beschikt slechts een keer eerder gebeurd. Dat was in januari van dit jaar.
Dat onderstreept wat voor onwaarschijnlijk goed halfjaar de financiële markten hebben doorgemaakt.
Hoop op stimulering
Wie wat verder uitzoomt in de tijd raakt iets minder onder de indruk. De AEX-index staat ondanks de scherpe stijging dit jaar niet hoger dan eind juli vorig jaar. Dat geldt ook voor de MSCI Europe Index en de MSCI Emerging Markets Index. De S&P500 staat wel hoger dan juli vorig jaar, maar slechts 6%.
Op de obligatiemarkt zijn de verschillen met vorig jaar veel duidelijker. De Duitse tienjaarsrente daalde van +0,4% in juli 2018 naar -0,4% en de Amerikaanse tienjaarrente daalde van ongeveer 3% tot onder de 2%. De goudprijs ligt in vergelijking tot juli vorig jaar liefst 15% hoger.
Vooralsnog profiteren vrijwel alle vermogenscategorieën van de hoop op meer stimulerend beleid van de centrale banken. Hoop die met de voordracht van Christine Lagarde als volgende president van de Europese Centrale Bank nog eens verder werd aangewakkerd.
We kijken met veel genoegen terug op het afgelopen halfjaar. Het was onwaarschijnlijk goed, maar verre van normaal.