Waarom Noorwegen het Walhalla is voor de dividendbelegger

Bij dit artikel past het gezegde ‘Let op: resultaten uit het verleden geven geen garantie voor de toekomst’.  Echter, het grasduinen in oude tijdreeksen leert ons hoe beleggingen in het verleden hebben gepresteerd en dat geeft inzicht in de risico’s en kan beleggers behoeden voor te hoge verwachtingen.

Dividendrendement

In welk land betalen aandelen het hoogste dividend? In Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Zwitserland? Nee, in Noorwegen. Door de bank genomen bieden Noorse aandelen sinds het jaar 2000 een dividendrendement van 4,5%. Zij verslaan daarmee Finland en Spanje, waar het jaargemiddelde over de periode 2000-2018 respectievelijk uitkomt op 4,2 en 4,0%. Het gemiddelde dividendrendement van Europese aandelen strandt blijkens de Stoxx600 op 2,9%. De rode lantaarn gaat naar Griekenland. Het dividendrendement van 2,2% is er nipt lager dan in Ierland.

Op sectorniveau gaat er niets boven de dividenden van nutsbedrijven, telecomaandelen en de olie-industrie. De hekkensluiters zijn technologie-aandelen, de automobielindustrie en chemiebedrijven. Zij bieden de laagste dividendrendementen.

Als het je echt om het dividend te doen is, moet je eens kijken naar Stoxx Europe Select Dividend 30-index. Deze dividendindex biedt een rendement van 5,3%. Het dividendrendement van Europese groeiaandelen reikt niet verder dan 1,9%. Dat is logisch, want dit zijn bedrijven die hun winst hard nodig hebben om de verdere groei van de onderneming te financieren.

Dividendgroei

Waar groeide het dividend in de afgelopen 19 jaar het hardst? Wederom in Noorwegen. Op jaarbasis steeg het dividend daar gemiddeld er met 14%. Als je naar de winnaars en verliezers kijkt, dan zie je een tweedeling. Samen met Zwitserland voeren de Noordse landen het klassement aan. De zogeheten PIGS-landen sluiten de rij: Portugal, Ierland, Griekenland en Spanje kregen het zwaar te verduren tijdens de financiële crisis die in 2008 in alle hevigheid losbarstte.

De grootste toename van het dividend zie je in defensieve sectoren en de kleinste bij cyclische bedrijven. Dat is op zich logisch. De activiteiten van bedrijven die voorzien in basisbehoeften van de mens zijn minder conjunctuurgevoelig. Hierdoor beschikken zij over een redelijk voorspelbare omzet en nettowinst. Tot aan de financiële crisis voerden banken een progressief dividendbeleid. Zij werden echter dermate hard getroffen dat de meeste van hen fors moesten snoeien in hun dividenden.

Het zou interessant zijn om de dividendgroei van de Europese dividendaristocraten mee te nemen. Dit is echter niet opportuun, want de S&P Europe 350 Dividend Aristocrats Index vierde deze maand pas zijn veertiende verjaardag. De blik op de stijlfactoren van Stoxx leert dat kleine en middelgrootte ondernemingen hun dividenden in de regel sneller laten groeien. Het ligt voor de hand dat groeiaandelen karig zijn met het dividend. Echter, op de keper beschouwd zijn Europese waarde-aandelen eveneens voorzichtig met dividendverhogingen.

Totaalrendement

Van aandelen die goed scoren qua dividendrendement en dividendgroei is de totale opbrengst in de regel ook hoog. Het totaalrendement is echter niet de som van het dividendrendement en de dividendgroei. Het wordt opgebouwd uit de koersontwikkeling en het dividend. Dat is op zijn beurt in principe gelijk aan de som van het dividendrendement, de groeivoet van het dividend en de waarderingsverandering. Er is wel een kleine correctie op van toepassing, omwille van de storingsterm.

Europese aandelen hadden in de afgelopen 19 jaar een gemiddelde opbrengst van 2,1%. Het totaalrendement bedraagt in Denemarken en Noorwegen afgerond 9%. Nederlandse aandelen presteerden in de periode 2000-2018 ondermaats. Het jaarrendement van de AEX stokt op 1,6%. Maar het kan altijd slechter: in Italië, Portugal en Griekenland maakte je met aandelen zelfs verlies. Vooral de averij onder Griekse aandelen valt op. Ondanks het feit dat het stilaan beter gaat met de economie, noteerden zij bij de jongste jaarwisseling immer nog 89% lager dan bij de millenniumwisseling.

Weliswaar is de spreiding tussen het hoogste en laagste rendement bij sectoren kleiner, maar ook hier maakt de keuze van de juiste sector het verschil. Je ziet dat defensieve sectoren sinds het jaar 2000 het hoogste totaalrendement bieden. Maar ook dat de slachtoffers van de internetzeepbel en de financiële crisis veelal negatieve rendementen laten zien.

Uit het totaalrendement van de stijlfactoren kun je echter opmaken dat smallcaps beter presteren dan largecaps. Dat waarde-aandelen groeiwaarden outperformen, maar dat aandelen met een hoog dividendrendement het nóg beter doen.