Commentaar: Maart 2009: durfde u in te stappen op het dieptepunt?
In de eerste helft van maart 2009 bereikten de aandelenbeurzen wereldwijd hun dieptepunt. Van New York tot Amsterdam en van Londen tot Tokio. Dit na de crash die was ingezet door de val van Lehman Brothers, volgende maand tien jaar geleden.
Ik durf er een mooie fles wijn om te verwedden dat weinig beleggers het in die periode nog leuk vonden om met hun hobby bezig te zijn. En zeker niet om al hun nog beschikbare vermogen in te zetten op aandelen. Het toeval wil dat ik die maand begon als hoofdredacteur van Beleggers Belangen. Die maand trof ik iedere dag een stapeltje handgeschreven opzeggingen aan op mijn bureau. De belangrijkste opzegreden: wij hebben teveel geld verloren om te blijven beleggen!
Maart 2009 hét instapmoment
Echter, terugblikkend hebben de beleggers die hun resterende aandelen toen verkochten of die met hun spaargeld angstvallig aan de kant bleven staan, hét instapmoment van deze nog jonge eeuw gemist. Toegegeven, ook wijzelf waren in die periode niet enthousiast. Begin 2009 hanteerden wij relatief zeer weinig koopadviezen. En ook de analisten die wij aan het begin van het jaar aan het woord lieten, kozen eendrachtig voor defensieve sectoren als Voeding & Drank en Telecom.
Feitelijk waren het zowel onder professionals als particulieren maar enkelingen die hun angst overwonnen toen de rest van de wereld het nog in zijn broek deed. Zoals strateeg James Montier van (toen) Société Generale. Die wees onder meer in een artikel in The Economist op de gunstige waarderingen. Of zijn collega Jeremy Grantham van GMO, die in zijn nieuwsbrief juist stelde dat beleggers moeten (her)investeren wanneer ze zijn verlamd van angst.
Loop nooit met de kudde mee
Wat leert deze beleggingsgeschiedenis sinds 2009 ons voor de komende negen of tien jaar? Hoe moeilijk het ook is: loop nooit met de kudde mee. Blijf uw visie altijd toetsen aan de mening van zoveel mogelijk derden (waaronder wat mij betreft aan die van de experts van Beleggers Belangen). En laat u niet leiden door angst. Niet door angst om geld te verliezen en net zomin door angst om de boot te missen. Zijn of haar gevoel is in veel gevallen de grootste vijand van de belegger.