10 vragen aan… Michel Kappen

1 Waarom bent u met beleggen begonnen?

‘Eind vorige eeuw werkte ik bij de Rabobank en belegde ik in aandelen. Al was ik als bankmedewerker aan regels gebonden en mocht ik niet alles. Je mocht bijvoorbeeld niet daghandelen en ik mocht alleen voor de iets langere termijn beleggen: minimaal voor zes maanden. Al met al vond ik het erg interessant en kon ik er goed mee verdienen. Of verliezen…’

2 Waarom bent u nu een actieve belegger?

‘Gaandeweg ben ik mijn geloof in het financiële systeem helemaal kwijtgeraakt. De beurs is inmiddels een soort casino geworden. Iedereen wil steeds sneller handelen en nog sneller rijk worden. Adviseurs weten het ook niet meer precies en er speelt veel sentiment mee. Dat alles maakt het moeilijker om goeddoordachte beleggingsbeslissingen te nemen. Ik ontdekte dat de markt voor whisky veel overzichtelijker is. Dus ik veranderde van aandelenbelegger met weinig geduld een rustige, geduldige belegger in whisky.’

3 Wat was uw grootste succes?

‘Ik ben ooit begonnen met het importeren van single malt whisky en na een aantal jaren kwam ik erachter dat het lucratiever is om de fles dicht te laten en erin te gaan beleggen. Zodoende ben ik in 2007 mijn bedrijf Scotch Whisky International begonnen. Beleggen zoals het ooit bedoeld is, heel degelijk, waarbij de belegger een product in handen heeft waarin hij belegt. Dat was mijn grootste vondst en succes.’

4 Wat was uw grootste teleurstelling?

‘Ooit vond ik op Ebay een partij interessante flessen. Toen ik ze eenmaal had gekocht, bleek er gewoon water in te zitten! Gewoon fraude dus, ik was veel geld kwijt. Maar het was wel een leerzame ervaring, want nu weet ik waar ik mijzelf en mijn klanten tegen moet beschermen.’

5 Hoeveel tijd besteedt u aan uw beleggingen?

‘Eigenlijk heel weinig, als het twee uur per maand is, is het veel. De whisky waarin ik voor mezelf en mijn klanten heb belegd, laat ik rustig liggen. Die flessen kunnen gemiddeld 45 jaar goed blijven en ze stijgen alleen maar in waarde. Intussen ben ik wel dagelijks bezig met het bepalen van de waarde van de whisky. Dat wil zeggen met zaken zoals: vast of variabel rendement, hoe makkelijk kun je weer van je beleggingen af, en hoe liquide zijn de beleggingen. Af ten toe koop ik flessen en vaten die ik interessant vind en die laat ik dan weer in mijn portefeuille rustig rijpen.’

6 Wat is uw strategie?

‘Ik beleg voor de lange termijn en koop heel af en toe bij. Verkopen doe ik nooit, want de flessen stijgen alleen maar in waarde. Anders dan bij beleggen in bijvoorbeeld vastgoed, kost het weinig geld en tijd om mijn beleggingen goed te houden. De flessen of vaten kunnen gewoon thuis liggen, ze vragen geen onderhoud of aandacht. Alleen maar geduld. Kortom: mijn strategie is buy & hold en weten dat mijn geduld beloond zal worden. Naarmate de schaarste toeneemt – omdat andere mensen goede flessen wél opdrinken – stijgen de prijzen.’

7 Wat is uw grootste ergernis?

‘Ergernis is niet het goede woord, het is meer frustratie. Frustratie dat weldenkende mensen vaak niet snappen dat whisky een goed beleggingsproduct is. Dan heb ik het niet over Johnny Walker Red Label of zo, maar over de exclusievere soorten waarvoor in deze nichemarkt veel betaald wordt. Hoe exclusiever, hoe meer je zelf de prijs kunt bepalen.’

8 Welke belegger bewondert u het meest?

‘Haha, mezelf!? Want je hebt ’t pas door als je het ziet, zoals Johan Cruijff al zei. Dat geldt ook voor mij, ik had ’t door toen ik als eerste begon met whisky als internationaal beleggingsproduct. Nu hebben we een vermogen van €50 mln belegd in whisky. En ik ken trouwens ook maar weinig bekende beleggers.’

9 Wat verwacht u de komende tijd van de beurs?

‘De whiskybeurs staat nog in de kinderschoenen. Er zijn inmiddels wel enkele whiskyfondsen bijgekomen, onder andere in Hongkong, Zweden en Singapore. Voor de komende jaren verwacht ik een flinke toestroom van beleggers, waardoor de prijs zal stijgen. Ik denk dan ook aan 10% waardeontwikkeling in de komende vijf jaar.’

10 Welke tip heeft u voor andere beleggers?

‘Spreiden is en blijft het sleutelwoord.’