Glanzende toekomst blinkt voor goud
Vroeg in de 20e eeuw was de VS de machtigste natie op aarde met een dominante dollar die na de Tweede Wereldoorlog aan een vaste hoeveelheid goud werd gekoppeld. Toen begin jaren ’70 werd afgestapt van dit systeem van Bretton Woods bleef de dollar van grote invloed doordat de toenmalige Amerikaanse minister van Buitenlands Zaken, Henry Kissinger, bedong dat olie voortaan in dollars geprijsd zou worden.
Aan die door olie ingegeven dollarhegemonie komt nu wellicht een einde. Begin deze week lanceerde China future contracten op olie, genomineerd in Chinese yuans. Als ‘s werelds grootste olie-importeur wilde Peking het zwarte goud niet langer in dollars prijzen. In hun streven naar minder afhankelijkheid van de Amerikaanse munt is het geen geheim dat de Chinezen, net als de Russen, al jarenlang grote kopers zijn van goud en daarmee hun dollarreserves afbouwen. China is de grootste afnemer van goud in de 21ste eeuw en hield tot voor kort na de VS, Duitsland, Italië en Frankrijk de grootste hoeveelheid van het edelmetaal in reserve. Die vijfde plaats is inmiddels overgenomen door Rusland, waar de goudreserves in 2018 sneller toenemen dan ooit in de afgelopen tien jaar. De constante vraag naar goud van deze twee nieuwe grootmachten zorgt voor solide steun van de goudkoers.
Wereldwijde onrust
Over Rusland gesproken; de vergiftigingszaak in Engeland en het uitzetten van Russische diplomaten uit diverse westerse landen als vergelding, komt de mondiale politieke stabiliteit op zijn zachtst gezegd niet ten goede. Met het etaleren van hypermoderne (kern)raketten aan de wereld doet Putin daar nog een schepje bovenop. De opgelegde Amerikaanse importheffingen zorgen ook in de internationale handel voor spanningen. De angst voor wereldwijde groeiafname en aandelenbeurzen die (mede hierdoor) onder druk staan, zijn reden te meer voor een groeiende vraag naar goud als veilige haven.
Mochten de handelsspanningen uitmonden in een heuse handelsoorlog, dan kan dat slecht uitpakken voor de dollar; buitenlandse investeerders zullen steeds minder geneigd zijn om het oplopende Amerikaanse handelstekort te financieren. Net zo min als het stijgende begrotingstekort door Trumps plannen voor belastingverlaging en infrastructurele investeringen. Als de dollar onder druk komt te staan is dat door de inverse relatie goed voor een stijgende goudprijs.
Renteverhogingen goed voor goud
De neerwaartse druk op goud verdween eerder deze maand al nadat de Fed de rente met 0,25% verhoogde. Drie Amerikaanse renteverhogingen vormden ook vorig jaar geen probleem, aangezien goud 13% in waarde steeg. Ook dit keer reageerde goud positief. In deze periode van monetaire verkrapping door de Fed toonden alle vijf de renteverhogingen hetzelfde patroon; tot net vóór een renteverhoging verloor goud iets aan waarde (gemiddeld bijna 2,5%) om vervolgens daarna de weg omhoog weer te vinden. Op een driemaands basis steeg goud gemiddeld zelfs met 7,9% in koers na elke renteverhoging.
Al met al staan er veel signalen op groen voor een hogere goudprijs dit jaar. Op basis van historisch prijsverloop komt echter een eerste horde in zicht. Goud heeft sinds juli 2016 niet meer boven $1375 per ounce gehandeld. Dat is een niveau dat veel technisch analisten als cruciaal beschouwen en een test van dit niveau lijkt zeker in het verschiet te liggen. Mochten we daarboven uitbreken, dan kan 2018 wederom mooi uitpakken voor een belegging in goud.