Randzaken, deel 7: Koersreactie

Ik zal het maar eerlijk opbiechten: ik ben de bedenker van de kop boven dat beruchte artikel waarmee een kleine twee jaar geleden de aftakeling van Value8 begon. Sorry, beste aandeelhouders van Value8, ik deed alleen maar m’n werk.

Bovendien, wist ik veel? Jarenlang had ik op de redactie van Beleggers Belangen de ene na de andere beschouwing op het ene na het andere beursfonds geredigeerd. Nooit leek zo’n artikel erg veel effect op de aandelenkoers te hebben gehad. En nu meldde zich bij Follow the Money — waar ik toen net een maand werkzaam was als redactiechef — ineens een gepensioneerde analist die ermee schermde dat hij op z’n vakantie graag een stapel versgedrukte jaarverslagen meenam om door te spitten. En deze man beweerde dat die hele investeringsmaatschappij van Peter Paul de Vries niks voorstelde. Dat de herwaarderingen van al die deelnemingen bewust misleidend waren. Dat de accountant (ook al bewust?) z’n werk niet goed deed.

Ik vond het een mooi verhaal, en ik redigeerde het met grote zorgvuldigheid. Maar ik verwachtte geen moment dat het tot een koersreactie zou leiden. Laat staan tot die koersreactie. Binnen een paar dagen raakte Value8 op de beurs tientallen procenten van zijn waarde kwijt. Dat verlies is nog altijd niet gerepareerd. Integendeel: het aandeel is alleen maar verder weggezakt.

De auteur heeft een positie

In de jaren daarvoor had ik me op de redactie van Beleggers Belangen weleens verbaasd over de regel dat je er expliciet melding van moet maken als je een positie hebt in een beursfonds waarover je schrijft. In het begin had ik, in al mijn naïviteit, nog gedacht dat we dat deden uit journalistiek fatsoen en een hang naar maximale transparantie. Een collega had me echter de werkelijke reden verteld: melding maken van privébelangen in beursfondsen door journalisten is een verplichting die aan media wordt opgelegd door de Autoriteit Financiële Markten.

Maar zelfs met die wetenschap had ik het nog altijd een beetje overdreven gevonden, die mededelingen in Beleggers Belangen: ‘de auteur heeft een positie in [vul hier de naam van het bedrijf in]’. Zou de AFM werkelijk onderzoek doen naar dat soort zaken? Zouden die inspecteurs heus jacht maken op financieel journalisten die vooral bezig zijn de aandelen in hun eigen portefeuille omhoog te schrijven? Zouden er überhaupt weleens journalisten vanwege dergelijke vergrijpen berispt of vervolgd zijn? Nee toch zeker? Want zeg nou zelf: hoe vaak wordt een aandeel nu echt in beweging gezet door een artikel in een journalistiek medium?

Kennelijk werd het tijd dat ik een lesje kreeg in de invloed die de financiële pers kan hebben op de beurs. Ik kan er nog altijd hartelijk om lachen dat uitgerekend ik, mede bij Follow the Money aangenomen vanwege mijn jarenlange ervaring bij Beleggers Belangen, bovenop zo’n explosief beursverhaal zat zonder het door te hebben.