Hoe bouw je een ideale beleggingsportefeuille op?

Special: Beginnende belegger

Waarin beleggen?

De grootste en meest gebruikte beleggingscategorieën zijn aandelen en obligaties. Ze vormen de hoofdmoot van veel beleggingsportefeuilles. ETF’s en beleggingsfondsen zijn geen aparte categorieën. Het zijn manieren om in aandelen en/of obligaties te beleggen. Beginnen met een indeling van de portefeuille hoeft dan ook niet moeilijker te zijn dan een verdeling maken tussen aandelen en obligaties. Vergeet daarbij niet dat cash ook een rol speelt. Een deel achterhouden in cash is niet onverstandig.

Aandelen zijn riskanter dan obligaties, maar over een langere periode gemeten zal het rendement op aandelen hoger moeten liggen. Met obligaties is de kans op een groot verlies kleiner, maar het rendement zal zeker niet erg hoog liggen. Naast deze twee bekende categorieën zijn er nog andere, zoals vastgoed en grondstoffen. Die kunnen ook interessant zijn, maar noodzakelijk zijn ze zeker niet.

Hoeveel in wat?

Een belangrijke keuze is om te bepalen welk percentage van de portefeuille in aandelen, obligaties en andere categorieën wordt gestoken. Zo hebben alle voorbeeldportefeuilles van Beleggers Belangen een eigen verdeling. Een ervan, de portefeuille NL, bestaat nagenoeg alleen maar uit aandelen. De defensieve portefeuille daarentegen heeft maar 32,8% in aandelen, en maar liefst 47,8% in cash. Dit is logisch: cash is veilig, aandelen brengen risico met zich mee. Dus in een defensieve portefeuille zitten minder aandelen, en meer cash dan in een offensieve portefeuille.

Meer risico betekent meer potentie. Het verwachte rendement van een portefeuille met meer aandelen is over het algemeen hoger dan het verwachte rendement van een portefeuille met minder aandelen, en meer cash en/of obligaties. Dat is goed te zien in het gemiddelde rendement per jaar per portefeuille. De portefeuille NL heeft het hoogste gemiddelde, maar bevat ook het hoogste percentage aandelen. De defensieve portefeuille haalt een veel minder hoog rendement. Dat komt door het lage gewicht van aandelen. Dat klinkt alsof altijd voor 100% voor aandelen gekozen zou moeten worden, omdat dit het meeste op zou leveren. Maar dat is niet zo. In een slecht jaar kunnen aandelen namelijk een fors negatief rendement opleveren. Een daling van 40% is geen uitzondering. Op cash haal je altijd een weliswaar klein, maar wel positief rendement, of een zeer klein verlies. Dus zal de offensieve portefeuille in een slecht jaar een veel slechter rendement opleveren dan de defensieve.

Te veel emoties

Beleggers die een lange adem hebben, kunnen een slechte periode wel uitzitten en in de jaren daarna weer te boven komen. Dat wil zeggen dat beleggers die het geld in hun portefeuille jarenlang niet nodig hebben, na een crisis gewoon kunnen wachten tot de koersen weer zijn hersteld. Een voorbeeld is de beurscrash van 2008/2009. Beleggers die zijn blijven zitten, hadden een jaar of zes à zeven later hun verliezen grotendeels of helemaal goedgemaakt. Beleggers die toen moesten verkopen hadden minder geluk.

Een ander punt is dat verliezen ook emotioneel niet te ingrijpend moeten zijn. Wie in paniek raakt van flinke verliezen zal waarschijnlijk verkopen, juist op het moment dat de koersen bijzonder laag staan. Daarmee zijn de verliezen zeker, en is de kans op herstel weg. Kennis over de eigen emoties komt dus ook van pas. De verdeling die wordt gekozen moet dus een afspiegeling zijn van het risico dat een belegger kan én wil nemen. Hoe meer in aandelen, hoe groter het risico.

Zelf kiezen?

Als eenmaal duidelijk is wat de verdeling moet worden, rest nog de vraag: waarin precies? Er kan voor worden gekozen om het keuzeproces uit handen te geven door te beleggen via ETF’s en/of beleggingsfondsen. Bijvoorbeeld 60% in aandelen-ETF’s, 20% in obligatie-ETF’s en 20% in cash voor het geval dat. Dit heet ‘passief beleggen’ of ‘indexbeleggen’. Dan hoef je als beleggers geen studie te maken van bedrijven en markten. Ook is er geen reden om actief de beurzen en bedrijfsnieuws te volgen. En er zijn ook niet veel transacties nodig, wat weer scheelt in de kosten.

Een andere manier is om zelf aandelen te kiezen. Daarmee kan een poging worden gewaagd om het bijvoorbeeld beter te doen dan een bepaalde index. Dat is zeker niet makkelijk. Maar voor veel beleggers die dit doen is het ook een hobby: het kan leuk zijn om te proberen de beste aandelen eruit te pikken. Een tussenvorm is natuurlijk ook mogelijk, door een deel van de portefeuille in ETF’s of beleggingsfondsen te steken, en een deel naar eigen inzicht in aandelen of andere producten.

Wie mag dit artikel niet missen? U kunt als abonnee dit artikel cadeau geven aan uw vrienden of familie. Klik bovenaan het artikel op de link en het artikel wordt per e-mail doorgestuurd.