Uranium blijft kneusje onder grondstoffen

Ongeveer een jaar nadat de uraniumprijs bodemde op $18 per pond, het laagste peil sinds 2004, is er van beterschap nauwelijks sprake.

Uranium gegijzeld door overaanbod
De uraniumindustrie wordt gegijzeld door een overaanbod. Nadat grootverbruikers Japan en Duitsland gedeeltelijk afscheid hadden genomen van kernenergie, kwamen grote hoeveelheden kernbrandstof op de markt. De voorraden blijven hardnekkig hoog en werden de voorbije jaren nog aangevuld met uranium afkomstig van afgedankte kernwapens. Begin 2017 besliste Kazachstan, de grootste uraniumproducent, om een capaciteitsvermindering van 10% door te voeren. Het Canadese Cameco zal vanaf eind januari de grootste mijn van de groep tot eind 2018 stilleggen. Het uraniumverbruik ligt al enkele jaren onder het primaire aanbod (mijnproductie) en dit verschil zal de komende jaren nog verder toenemen. Maar ondanks de lage prijzen zijn de nutsbedrijven die kerncentrales uitbaten niet gehaast om nieuwe bestellingen te doen. Het deficit kan niet blijvend worden gecompenseerd door bestaande voorraden of uranium afkomstig uit recyclage. Dit neemt niet weg dat de timing van het herstel moeilijk in te schatten is.