Snurer blikt vooruit: Inhaalsprint
Er was een tijd, zeg maar tot aan de kredietcrisis in de Verenigde Staten, dat er nauwelijks sprake was van een tweedeling tussen noord en zuid op de Europese effectenbeurzen. Maar een half jaar na de bodem van maart 2009 hielden de Europese aandelenmarkten niet langer gelijke tred. Na de introductie van de Europese eenheidsmunt maakte het weinig uit of u in Zuid-Europese aandelen investeerde of dat u dicht bij huis belegde. Aandelen van Noord-Europese bedrijven boden min of meer eenzelfde rendement als aandelen uit de zogeheten PIGS-landen. Aanvankelijk was het letterwoord de verzamelnaam voor Portugal, Ierland, Griekenland en Spanje, later werd de I ingewisseld voor Italië. De grootste gemene deler van dit illustere vijftal is dat het landen zijn met torenhoge overheidsschulden die op den duur niet houdbaar zijn.
In de nasleep van de kredietcrisis ontstond de Europese schuldencrisis die evenwel voorafgegaan werd door exorbitante financiële problemen in Griekenland. Het dreigende faillissement van de Griekse overheid trok in oktober 2009 een wissel op de Europese eenheid. De geldhonger van Griekenland leek van meet af aan onverzadigbaar als er niet drastisch bezuinigd zou worden. Toen het nieuws uitkwam dat de regering moedwillig haar begrotingscijfers had opgepoetst, lukte het Griekenland niet meer om geld te lenen op de kapitaalmarkt en moest het aankloppen bij de Europese Centrale Bank, de Europese Unie en het Internationaal Monetair Fonds.
Een lang verhaal kort, tegenwoordig hebben de Grieken een begrotingsoverschot en liggen zij op koers om volgend jaar weer op eigen benen te staan. En die ontwikkeling komt tot uiting in de koersontwikkeling van Griekse aandelen. Ook de overheden in Ierland, Portugal en Spanje hebben de zaken ‘weer' op orde. Op dit moment is Italië het zorgenkind van Europa. Niet dat het land een beroep heeft moeten doen op internationale steun, maar de hoogte van de overheidsschulden baren economen zorgen, vooral als de rente op korte termijn snel omhoog schiet.
Door de Europese schuldencrisis werd pijnlijk duidelijk dat de eurozone een regio was met twee snelheden. Het cultuurverschil tussen het noorden en het zuiden was ook zichtbaar in hun economieën en dat komt op zijn beurt tot uitdrukking in de koersontwikkeling van hun aandelen.
Van een inhaalsprint gesproken, dit jaar is de beurs van Athene in de eurozone het beste jongetje van de klas. Het contrast kan bijna niet groter, Duitsland is tot dusver in 2017 om in wielertermen te blijven na Luxemburg de drager van de rode lantaarn. Nochtans zijn de Duitsers de sterkhouder van de Europese economie. Het kan natuurlijk zijn dat de markten te pessimistisch zijn over de kansen van Duitse aandelen, maar zo te zien lopen sinds de zomer van vorig jaar de beurskoersen van Noord- en Zuid-Europese aandelen weer synchroon.
Maar er is een grote maar! Het lijkt wel of aandelen uit de zogeheten PIGS-landen kopschuw zijn geworden. In de voorbije weken slaagden zij er niet in om de blauwe weerstandslijn te doorbreken. Het heeft er alle schijn van dat dit een kwestie van tijd is. Het kan al op korte termijn gebeuren. Kortstondig ziet het er even minder uit, maar de lange termijn oogt beter.
Op dit moment lijkt het erop dat Zuid-Europese aandelen surplace blijven, alvorens de inhaalsprint in te zetten. Zolang de Europese Centrale Bank geen concrete plannen presenteert om haar stimuleringsbeleid af te bouwen en zodra de bedrijfscijfers over het tweede kwartaal laten doorschemeren dat het met de Europese economieën wel snor zit, kan het snel gaan. Het ideale scenario voor de markten is aantrekkende groei, matige inflatie en lage rente.
Lees ook: Profiteren van tegenvallende kwartaalcijfers
Wilt u op de hoogte blijven van alle actuele adviezen voor deze aandelen? U kunt zich als abonnee aanmelden voor de alerts. Vink onderaan dit artikel het fonds aan of ga voor het volledige overzicht naar de alertspagina op onze website.
Ondanks dat in Griekenland nog niet alle problemen uit de wereld zijn, zet de beurs van Athene dit jaar haar beste beentje voor. Ook in Portugal, Italië en Spanje zijn de effectenmarkten in goeden doen, net als in Nederland trouwens. Een opmerkelijke achterblijver in de eurozone is de DAX, nochtans is de Duitse economie de sterkhouder van de Europese economie.
Tot dusver stegen in 2017 Griekse aandelen met meer dan dertig procent. Oostenrijk is spreekwoordelijk de uitzondering op de regel, maar door de bank genomen out-performen de Zuid-Europese aandelenmarkten dit jaar de Noord-Europese. Bij dit laatste springt vooral de teleurstellende prestatie van de Duitse beurs in het oog.
Er was een tijd, zeg maar tot aan de kredietcrisis in de Verenigde Staten, dat er nauwelijks sprake was van een tweedeling tussen noord en zuid op de Europese effectenbeurzen. Maar een half jaar na de bodem van maart 2009 hielden de Europese aandelenmarkten niet langer gelijke tred. Na de introductie van de Europese eenheidsmunt maakte het weinig uit of u in Zuid-Europese aandelen investeerde of dat u dicht bij huis belegde. Aandelen van Noord-Europese bedrijven boden min of meer eenzelfde rendement als aandelen uit de zogeheten PIGS-landen. Aanvankelijk was het letterwoord de verzamelnaam voor Portugal, Ierland, Griekenland en Spanje, later werd de I ingewisseld voor Italië. De grootste gemene deler van dit illustere vijftal is dat het landen zijn met torenhoge overheidsschulden die op den duur niet houdbaar zijn.
In de nasleep van de kredietcrisis ontstond de Europese schuldencrisis die evenwel voorafgegaan werd door exorbitante financiële problemen in Griekenland. Het dreigende faillissement van de Griekse overheid trok in oktober 2009 een wissel op de Europese eenheid. De geldhonger van Griekenland leek van meet af aan onverzadigbaar als er niet drastisch bezuinigd zou worden. Toen het nieuws uitkwam dat de regering moedwillig haar begrotingscijfers had opgepoetst, lukte het Griekenland niet meer om geld te lenen op de kapitaalmarkt en moest het aankloppen bij de Europese Centrale Bank, de Europese Unie en het Internationaal Monetair Fonds.
Een lang verhaal kort, tegenwoordig hebben de Grieken een begrotingsoverschot en liggen zij op koers om volgend jaar weer op eigen benen te staan. En die ontwikkeling komt tot uiting in de koersontwikkeling van Griekse aandelen. Ook de overheden in Ierland, Portugal en Spanje hebben de zaken ‘weer’ op orde. Op dit moment is Italië het zorgenkind van Europa. Niet dat het land een beroep heeft moeten doen op internationale steun, maar de hoogte van de overheidsschulden baren economen zorgen, vooral als de rente op korte termijn snel omhoog schiet.
Door de Europese schuldencrisis werd pijnlijk duidelijk dat de eurozone een regio was met twee snelheden. Het cultuurverschil tussen het noorden en het zuiden was ook zichtbaar in hun economieën en dat komt op zijn beurt tot uitdrukking in de koersontwikkeling van hun aandelen.
Van een inhaalsprint gesproken, dit jaar is de beurs van Athene in de eurozone het beste jongetje van de klas. Het contrast kan bijna niet groter, Duitsland is tot dusver in 2017 om in wielertermen te blijven na Luxemburg de drager van de rode lantaarn. Nochtans zijn de Duitsers de sterkhouder van de Europese economie. Het kan natuurlijk zijn dat de markten te pessimistisch zijn over de kansen van Duitse aandelen, maar zo te zien lopen sinds de zomer van vorig jaar de beurskoersen van Noord- en Zuid-Europese aandelen weer synchroon.
Maar er is een grote maar! Het lijkt wel of aandelen uit de zogeheten PIGS-landen kopschuw zijn geworden. In de voorbije weken slaagden zij er niet in om de blauwe weerstandslijn te doorbreken. Het heeft er alle schijn van dat dit een kwestie van tijd is. Het kan al op korte termijn gebeuren. Kortstondig ziet het er even minder uit, maar de lange termijn oogt beter.
Op dit moment lijkt het erop dat Zuid-Europese aandelen surplace blijven, alvorens de inhaalsprint in te zetten. Zolang de Europese Centrale Bank geen concrete plannen presenteert om haar stimuleringsbeleid af te bouwen en zodra de bedrijfscijfers over het tweede kwartaal laten doorschemeren dat het met de Europese economieën wel snor zit, kan het snel gaan. Het ideale scenario voor de markten is aantrekkende groei, matige inflatie en lage rente.
Lees ook: Profiteren van tegenvallende kwartaalcijfers
Wilt u op de hoogte blijven van alle actuele adviezen voor deze aandelen? U kunt zich als abonnee aanmelden voor de alerts. Vink onderaan dit artikel het fonds aan of ga voor het volledige overzicht naar de alertspagina op onze website.
Verder lezen?
Ivan Snurer
Ivan Snurer (1965) studeerde in Brussel autotechnieken aan de Hogeschool voor Wetenschap en Kunst. Bij Volvo Cars was hij als productingenieur en later als kwaliteitsingenieur nauw betrokken bij de ontwikkeling en de assemblage van de Volvo 400-reeks in Born. Via een omweg in de Europese nucleaire industrie kwam hij medio jaren negentig terecht in de financiële wereld, nadat hij aan Nyenrode Business Universiteit zijn MBA-titel had behaald en zich aan de Erasmus Universiteit Rotterdam had verdiept in quantitative finance. Snurer publiceert sinds eind jaren negentig met enige regelmaat in de Belgische en Nederlandse financiële pers en schrijft sinds 2002 voor Beleggers Belangen. Hij is directeur van Quantalytica, een onafhankelijk adviesbureau dat onderzoek verricht naar de efficiëntie van beleggingsstrategieën en selectiemethodieken.