Acht c.q. 25 forever stocks
De meeste particuliere beleggers zijn speculanten. Ze kopen doelbewust aandelen of andere activa om ze korte tijd later met winst te verkopen. Omdat speculanten in de regel snel winst nemen, bestaat hun portefeuille overwegend uit posities waar ze verlies op lijden. En omdat ze vaak tegen beter weten in weigeren hun verlies te nemen, worden speculanten zonder dat ze het zelf doorhebben een investeerder. Dan kun je beter toch meteen voor de lange termijn kopen!
Dus tenzij je toevallig weet welke aandelen binnenkort enorm zullen stijgen, kun je beter investeren voor de lange termijn. Waaraan moet je dan denken? Ten eerste aan aandelen van bedrijven die zo uniek zijn dat ze weinig prijsdruk ervaren en geen offertes opstellen voor niet goed te berekenen opdrachten. Ten tweede van bedrijven die hebbedingen produceren, maar ook van bedrijven die profiteren van megatrends en demografische ontwikkelingen.
De keur aan aandelen is niet allesomvattend en wordt gedomineerd door goudgerande dividendwaarden. Het overzicht somt ook enkele hippe groeibedrijven op, maar hoeveel aandelen moet je eigenlijk hebben? Een goed gespreide beleggingsportefeuille telt al snel een dertigtal aandelen.
Je hoeft ze niet allemaal tegelijk te kopen. Je kunt beginnen met acht verspreid over verschillende landen en sectoren. Als je de posities van de meeste topbeleggers doorloopt, dan zie je dat het merendeel zwaar overwogen zit in een beperkt aantal aandelen die ze over meerdere jaren aanhouden. Berkshire Hathaway, het investeringsvehikel van Warren Buffett, telt 49 verschillende aandelenposities, waarvan de acht grootste 80% van het gewicht uitmaken en door de bank genomen al een jaar of zestien in de aandelenportefeuille zitten.
Lees ook: Beter Beleggen: een overnamebod, wat nu?
Wie mag dit artikel niet missen? U kunt als abonnee dit artikel cadeau geven aan uw vrienden of familie. Klik bovenaan het artikel op de link en het artikel wordt per e-mail doorgestuurd.
Ivan Snurer
Ivan Snurer (1965) studeerde in Brussel autotechnieken aan de Hogeschool voor Wetenschap en Kunst. Bij Volvo Cars was hij als productingenieur en later als kwaliteitsingenieur nauw betrokken bij de ontwikkeling en de assemblage van de Volvo 400-reeks in Born. Via een omweg in de Europese nucleaire industrie kwam hij medio jaren negentig terecht in de financiële wereld, nadat hij aan Nyenrode Business Universiteit zijn MBA-titel had behaald en zich aan de Erasmus Universiteit Rotterdam had verdiept in quantitative finance. Snurer publiceert sinds eind jaren negentig met enige regelmaat in de Belgische en Nederlandse financiële pers en schrijft sinds 2002 voor Beleggers Belangen. Hij is directeur van Quantalytica, een onafhankelijk adviesbureau dat onderzoek verricht naar de efficiëntie van beleggingsstrategieën en selectiemethodieken.