Recordinstroom in dividend-ETF’s
Aandelen met een hoger dividendrendement behalen op de langere termijn meer rendement dan aandelen met een lager dividendrendement. Dit staat in de wetenschap bekend als het ‘dividend effect’ en wordt door wetenschappers op verschillende manieren verklaard. Een van die verklaringen zegt dat beleggers een hoger rendement eisen van dividendaandelen omdat ze meer belasting, dividendbelasting om precies zijn, moeten betalen en daarvoor gecompenseerd willen worden. Andere wetenschappers wijzen er op dat goedkope aandelen in termen van bijvoorbeeld koerswinst- of koersboekwaarde-verhouding op lange termijn beter presteren (waarde-effect) en dat dividendrendement ook een manier is om waarde uit te drukken: hoe hoger het dividendrendement, hoe meer waarde er in een onderneming zit. De grafiek bovenaan pagina 41 laat zien dat dividendaandelen het sinds het begin van deze eeuw beter hebben gedaan dan ‘gewone’ aandelen. Vooral sinds de kredietcrisis is er een bijna historische ‘outperformance’ te zien. Sinds februari 2009 is de MSCI World High Dividend Index 16 procentpunt meer gestegen dan de MSCI World Index. Ook dit jaar is weer ruim het dubbele aan rendement behaald. Dividendaandelen doen het overigens niet altijd beter dan gewone aandelen. Tijdens de kredietcrisis gingen ze ruim 55% onderuit, waar de MSCI World het verlies tot een kleine 50% wist te beperken. Maar meestal beperken dividendaandelen ook tijdens dalingen het verlies meer dan gewone aandelen, zoals tijdens de Dotcom-crash van 2001.
Nieuw record
In het derde kwartaal van dit jaar bereikte het belegde vermogen in dividend-ETF’s een nieuw record. Volgens S&P Dow Jones Indices kwam er alleen al in de Verenigde Staten $6 mrd bij. In de grootste twee wereldwijd beleggende dividend-ETF’s, die van Vanguard en iShares, is nu samen meer dan $38 mrd belegd. Maar het tempo van de groei neemt wel af. Dit heeft er mogelijk mee te maken dat vanaf juli de dividendindices niet meer zijn gestegen. Volgens David Dziekanski, fondsbeheerder van Toroso Investments, spelen er nu twee problemen voor dividendaandelen. Teveel beleggers zijn er in gaan beleggen waarmee het een ‘crowded trade’ is geworden. Daarnaast hebben veel bedrijven kunstmatig dividenden verhoogd, enerzijds vanwege gebrek aan investeringsmogelijkheden, anderzijds om de aandacht van dividendbeleggers te trekken. Dziekanski: ‘veel bedrijven zijn met hun dividenduitkeringen te ver gegaan. Ze hebben daarmee hun mogelijkheden om door R&D toekomstige winstgroei te realiseren pijn gedaan.’ Howard Silverblatt, analist bij S&P Dow Jones Indices, zegt dat dividendaandelen een van de weinige alternatieven zijn voor beleggers die inkomen zoeken in hun portefeuille. Maar Silverblatt is bang dat de populariteit van dividend ook kan omslaan als de rente stijgt. Dividendaandelen zijn volgens hem rentegevoeliger dan gewone aandelen. Er zijn ook zorgen over de winstgevendheid van bedrijven en de mogelijkheid om dividenden te laten groeien. Volgens S&P Dow Jones Indices verhoogden in het derde kwartaal 427 Amerikaanse bedrijven hun dividend (-14,1% ten opzichte van het jaar daarvoor), tegenover 115 bedrijven die in die periode het dividend verlaagden (+9,5%). Channing Smith, fondsbeheerder bij Capital Advisors zegt dat deze tragere dividendgroei een bron van zorg is: ‘vooral aangezien om het even welke waarderingsmaatstaf voor dividendaandelen aan de bovenkant van de historische range ligt.’ Niettemin blijft Smith in het thema geloven zolang de rente laag blijft. ‘Als we in een normale rente-omgeving terechtkomen, zou ik een negatievere prognose geven.’
Veel bedrijven hebben kunstmatig dividenden verhoogd om de aandacht van beleggers te trekken
Als het om waarderingen van dividendaandelen gaat, is overigens niet iedereen bezorgd. Volgens David Mazza, hoofd ETF Research bij State Street, zijn dividendaandelen tijdens de laatste zijwaartse beweging (vanaf de zomer dit jaar) weer teruggezakt richting de historische gemiddelden: ‘dividendaandelen zijn licht, niet excessief overgewaardeerd,’ Maar hier moet wel een belangrijke toevoeging worden gedaan. Mazza heeft het dan specifiek over aandelen die een dividendgroei laten zien: ‘de rest van de markt is ook niet goedkoop en dividendaandelen zijn hun prijs in het lage renteklimaat waard.’ Mazza raadt beleggers ETF’s aan die niet puur naar de hoogte van dividend kijken, maar ook naar de kwaliteit van (de groei van) het dividend (zie ook het kader hiernaast). Voor de Verenigde Staten noemt hij speciaal de SPDR S&P Dividend (van State Street), die de S&P High Yield Dividend Aristocrats Index volgt. Deze index belegt alleen in die bedrijven uit de S&P 1500 Composite Index die de afgelopen twintig jaar hun dividend steeds hebben verhoogd. Een solide dividendhistorie is meestal een teken van de kwaliteit van de winsten en kasstromen. Morningstar’s directeur voor Global ETF Research Ben Johnson suggereerde deze zomer ook dat beleggers beter een onderscheid kunnen maken in fondsen die puur een hoge yield hebben en dividendgroeiers. De laatste hebben niet absoluut het hoogste dividendrendement maar presteren volgens zijn onderzoek op lange termijn wel beter. Het Vanguard Dividend Growth, dat recent gesloten werd voor nieuwe instroom en dat belegt in Amerikaanse dividendgroeiers, is een van Morningstar’s favorieten. Het Amerikaanse researchinstituut meent terecht dat dividendgroeiers weliswaar aantrekkelijk zijn voor de lange termijn, maar vanwege de volatiliteit slechts voor een beperkt deel een alternatief voor obligaties en sparen.